31 Αυγούστου 2015

Υπουργοί τριών εβδομάδων

Αφηρημένα ...Σχόλια

Μα δεν προλαβαίνει μέσα σε δύο ή τρεις εβδομάδες ούτε καν να ενημερωθεί ο νέος υπηρεσιακός υπουργός, πως θα πάρει αποφάσεις αν και όταν οι περιστάσεις το απαιτήσουν; Εκτός και αν ήδη διαθέτει την απαιτούμενη γνώση και εμπειρία. 

Και τα δυο είδη υπουργών συναντάμε στην νέα Υπηρεσιακή Κυβέρνηση της κας Βασιλικής Θάνου. Και καταξιωμένους, παλιούς και νέους, έμπειρους υπουργούς, αλλά και άσχετους! Κάπου τα τρέχοντα θέματα θα προχωρήσουν. Κάπου αλλού όμως θα παγώσουν. Γιατί; όταν θα μπορούσε κάλλιστα και εκεί να δοθεί μια λύση.

Την προσοχή μας απέσπασαν κάποιες περιπτώσεις υπουργών, που αναφέρουμε στη συνέχεια:

Του υπουργού Οικονομικών Γιώργου Χουλιαράκη, ο οποίος διαπραγματευόταν όλο το προηγούμενο διάστημα με τους Ευρωπαίους, συνόδευε τον Αλέξη Τσίπρα στις κρίσιμες επαφές και συνόδους που είχε στο εξωτερικό, ήταν ο άνθρωπος που συμμετείχε από ελληνικής πλευράς στο Brussels Group ως Πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Οικονομικών και αργότερα ως επικεφαλής της διαπραγμάτευσης. Μάλιστα, όπως έγινε γνωστό, την Παρασκευή της ανακοίνωσης του δημοψήφισματος βρισκόταν ακόμη στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους στις Βρυξέλλες και έμαθε για την απόφαση τερματισμού της διαπραγμάτευσης και διεξαγωγής δημοψηφίσματος από το Twitter.

Του υπουργού Οικονομίας Νίκου Χριστοδουλάκη, ο οποίος αποδεδειγμένα διαθέτει την απαιτούμενη γνώση και εμπειρία αφού διετέλεσε στο παρελθόν υπουργός Ανάπτυξης (στο διάστημα 2000-2001) και στη συνέχεια (2001-2004) υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών.

Του υπουργού Εξωτερικών Πέτρου Μολυβιάτη, μια Προσωπικότητα με επιτυχή καριέρα στο διπλωματικό σώμα και ευρύτερη αποδοχή από το πολιτικό σύστημα, που γνωρίζει το Υπουργείο Εξωτερικών καλύτερα από τον καθένα. Έχει διατελέσει υπουργός εξωτερικών παλιότερα (2004 - 2006) αλλά και πιο πρόσφατα (17.5.2012-17.6.2012) στην επίσης Υπηρεσιακή Κυβέρνηση Παναγιώτη Πικραμμένου. 

Και στις τρεις παραπάνω περιπτώσεις είναι βέβαιο ότι οι διορισθέντες σαν υπουργοί μπορούν να προσφέρουν και θα το κάνουν.

Τι να πει όμως κανείς για την περίπτωση της δημοφιλούς τραγουδίστριας, της Άλκηστις Πρωτοψάλτη, που της ανατέθηκε το κρίσιμο Υπουργείο Τουρισμού; Μπορεί η ίδια να έδειχνε τρομερά συγκινημένη από την "τιμή που της έγινε", μπορεί να δήλωνε ευτυχής που της δόθηκε η ευκαιρία να "βοηθήσει τον τουρισμό της αγαπημένης της πατρίδας", μπορεί όμως να το κάνει; Ή απλά αντί για "υπουργός τουρισμού" θα υπάρξει ένας ακόμη "υπουργός τουρίστας", όπως εύστοχα κάπου σχολιάστηκε... Και η ανάθεση άσκησης υπουργικών καθηκόντων, δεν είναι απόδοση κάποιας τιμής... Επίτιμος υπουργός δεν διορίστηκε κανείς.

Το σκεπτικό λοιπόν, αλλού έμπειροι και γνώστες υπουργοί που μπορούν αποδεδειγμένα να δουλέψουν και αλλού άσχετοι που απλά θα κάνουν διακοπές στο υπουργικό τους γραφείο, δύσκολα το κατανοεί κανείς. Δεν μπορεί σε κάποια υπουργεία τα τρέχοντα προβλήματα να βρουν τη λύση τους, ενώ σε κάποια άλλα απλά να είναι αναγκασμένα να περιμένουν. 

Takis Ant για το afirimeno.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου