17 Σεπτεμβρίου 2015

Στην παραλία της Άγιας Κυριακής στα Φιλιατρά

Μέσα του Σεπτέμβρη, με το καλοκαίρι καλά να κρατεί, βρεθήκαμε στην παραλία της Άγιας Κυριακής, κοντά στα Φιλιατρά, στη Δυτική Μεσσηνία. Παρ' ότι στο ανοιχτό Ιόνιο φυσούσε δυνατά, στο μικρό, κλειστό, προστατευμένο από τους ανέμους λιμανάκι της Άγιας Κυριακής η θάλασσα ήταν σχετικά ήρεμη. Φυσικά και κολυμπήσαμε.
Εξάλλου τα νερά είναι ακόμη πολύ ζεστά.

Δεν παραλείψαμε να τραβήξουμε και κάμποσες φωτογραφίες:


Κατά μία εκδοχή στην περιοχή που σήμερα ονομάζεται Αγία Κυριακή τοποθετείται η αρχαία Εράνα. Στην περιοχή επίσης υπήρχαν Ρωμαϊκά λουτρά, ερείπια των οποίων σώζονται μέχρι σήμερα.


Άγια Κυριακή: Κύματα στην είσοδο του λιμανιού

Άγια Κυριακή, μια ακόμη άποψη: 

Το εκκλησάκι της Άγιας Κυριακής, απέναντι από την παραλία: 

Δεξιά και αριστερά της αμμουδιάς υπάρχουν δυο ταβέρνες, για ψαράκι μετά το μπάνιο: 

Κορμός δέντρου, "φυσικό ξυλόγλυπτο", δίπλα στη μια ταβέρνα:

Άγια Κυριακή, μια γενική άποψη της παραλίας: 

Άγια Κυριακή, πάνω στον παραλιακό δρόμο Φιλιατρών - Πύλου, περνώντας μια στάση για κάποιες ώρες αξίζει. 

Φωτογραφίες: Takis Ant






yle="text-align: center;">

3 σχόλια:

  1. Μάλλον θα είναι κάποια παραλία που ξέρουν μόνο οι ντόπιοι. Ειναι σχετικά άγνωστη. Καλή όμως φαίνεται. Ωραίες φωτογραφίες, ειδικά αυτές με το κύμα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δε θα ήμουν 10 χρόνω το '86 που είχα βρεθεί σε αυτά τα μαγευτικά νερά με τα παιδικά μου μάτια, (αλλά και με τα ενήλικα μου) κι είχα κολυμπήσει με το δάσκαλο μου παρέα (είχαμε πάει τέλος σχολικής χρονιάς το Δημοτικό εκδρομή στο κάστρο των παραμυθιών)
    Αν κι έχω βρεθεί σε όλα σχεδόν τα παραλιακά μέρη της Πελοποννήσου, κι ακόμα πιο πολλές φορές σε Γιάλοβα, Μάραθο, Λαγκούβαρδο, Κυπαρισσία εν τούτοις δεν είχα (ξανά) πέσει σε αυτό το μέρος.
    Αλλά πάντα το σκεφτόμουν και το είχα μέσα στην καρδιά μου ( και το έψαχνα).
    Θυμόμουν ότι ήταν ένα λιμανάκι με αμμουδιά, απάνεμο με κρυστάλλινα νερά.
    Λοιπόν έκατσα τελικά κι έψαξα στο χάρτη σπιθαμή προς σπιθαμή και το βρήκα!
    Φέτος θα βρεθώ ύστερα από 35 χρόνια.
    Δε θα είμαι ομως ούτε με την αδελφή μου ούτε με τη γιαγιά μου ούτε με το δάσκαλο μου ούτε με τους παιδικούς μου φίλους.
    Αν κι έχει φύγει η γιαγιά μου και δε πρόλαβα να την ευχαριστήσω πότε που μας συνόδεψε όταν ο πατέρας μου δεν ήθελε να πάμε κι η μάνα μου δε μας συνόδευε από φόβο, (και μετά μας τιμώρησε ο πατέρας μου το βράδυ να κοιμηθούμε στο υπόγειο) θα την ευγνωμονώ πάντα.
    Σε ευχαριστώ γιαγιά.

    Υγ
    1. Takis Ant ty .
    2. πως τα φέρνει η ζωή κι έχτισα σπίτι σε οικισμό άλλου
    νόμου που λέγεται Αγία Κυριακή....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να πάς φίλε μου, πέρα από τις αναμνήσεις που δε δένουν με το συγκεκριμένο μέρος, ένα είναι σίγουρο: ότι θα περάσεις υπέροχα! Μην παραλείψεις να κάνεις μια βόλτα και σε όλα τα άλλα μέρη που αναφέρεις. Οι παραλίες της δυτικής Μεσσηνίας είναι από τις καλύτερες στη χώρα μας, τις ξέρω και εγώ από μικρό παιδί. Αν θέλεις δες και κάποιες ακόμα σχετικές αναρτήσεις μας: http://www.afirimeno.com/2020/08/blog-post_31.html#more καθώς και http://www.afirimeno.com/2012/05/blog-post_13.html

      Διαγραφή