25 Αυγούστου 2020

Εξακόσια χρόνια τράπουλας ταρώ

Πανόραμα της τράπουλας ταρώ προσφέρει ένα καινούργιο λεύκωμα, παρουσιάζοντας περισσότερες από 500 κάρτες και ιχνηλατώντας 600 χρόνια ιστορίας αυτής της αποκρυφιστικής πρακτικής.

Το «Tarot» κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις TASCHEN και είναι το λεύκωμα με το οποίο ο εκδοτικός Οίκος βιβλίων τέχνης εγκαινιάζει τη σειρά του, «Library of Esoterica (Βιβλιοθήκη Αποκρυφισμού)».

Το λεύκωμα διατάσσεται με σειρά, από τη Μεγάλη Αρκάνα προς τη Μικρή Αρκάνα, και εξετάζει τη σημασία πίσω από κάθε εικονογράφηση κάρτας, λαμβάνοντας υπόψη ποιος και πότε τη δημιούργησε. Από το μαυρόασπρο σκιτσάρισμα της κάρτας «Οι Εραστές» από την Καναδή Μάντισον Ρος μέχρι την παστέλ κάρτα του Γάλλου αποκρυφιστή Ζαν-Μπατίστ Αλιέτ (1738-1791), διερευνώνται οι συνεργασίες μεταξύ μυστικιστών και καλλιτεχνών στο διάβα των αιώνων.

Κάποιες από τις κάρτες που περιλαμβάνονται στο 520 σελίδων λεύκωμα παρουσιάζονται για πρώτη φορά μόνες τους, εκτός της τράπουλας στην οποία ανήκουν. 



Πιο αναλυτικά για την τράπουλα ταρώ στη συνέχεια από τη Βικιπαίδεια:

Η τράπουλα Ταρώ

Το “Ταρό” ή “Ταρώ” (γαλλ. tarot) ή “Ταρόκ” (γερμ. Tarock) ή “Ταρόκκο” (tarocco) είναι μία δέσμη από συνολικώς 78 παιγνιόχαρτα, εκ των οποίων τα 22 κυριότερα, που αποτελούν τη μία απ’ τις πέντε σειρές στις οποίες χωρίζεται το σύνολο (οι υπόλοιπες τέσσερις μοιάζουν πολύ μεταξύ τους ενώ διαφέρουν από την πέμπτη), φέρουν επάνω αλληγορικές παραστάσεις και με τα οποία παιγνιόχαρτα μπορεί κάποιος, σύμφωνα με τους αποκρυφιστές, να μαντέψει το μέλλον. Επίσης η ίδια δέσμη χρησιμοποιείται και για χαρτοπαίγνιο, ειδικότερα δε για ένα είδος παλιού ιταλικού παιχνιδιού με το ίδιο όνομα. Πάντως συνήθως από τους παραπάνω συνώνυμους όρους, ο μεν “Ταρώ” (ή “Ταρό”) χρησιμοποιείται προκειμένου για την μαντική τράπουλα των αποκρυφιστών, ο δε “Ταρόκκο” (ή “Ταρόκ”) για την τράπουλα του ομώνυμου ιταλικού παιχνιδιού.

Αρχικά η δέσμη – τράπουλα “Ταρό” αποτελείτο από 22 κάρτες, τα “ατού” ή “τριόμφα”, διακοσμημένα με συμβολικές παραστάσεις αφηρημένων εννοιών, υλικών δυνάμεων, θεϊκών ιδιοτήτων, φυσικών στοιχείων, αρετών και αμαρτημάτων. Η δέσμη αυτή αποτελούσε την “Μεγάλη Μυστική Κλείδα” και τα 22 ταρό (τραπουλόχαρτα) της ήταν κατά σειρά τα ακόλουθα: ο Τρελός, ο Θαυματοποιός ή Μάγος (κατά τους αποκρυφιστές συμβολίζει τον θεό Όσιρι), η Πάπισσα (:η θεά Ίσιδα), η Αυτοκράτειρα, ο Αυτοκράτορας (:ο Ζευς), ο Πάπας (:ο Άρης), οι Εραστές ή ο Ερωτευμένος (:ο Ηρακλής αναποφάσιστος μεταξύ της αρετής και της κακίας), η Άμαξα, η Δικαιοσύνη, ο Ερημίτης, ο Τροχός της Τύχης, η Δύναμη, ο Κρεμασμένος, ο Θάνατος, η Εγκράτεια, ο Διάβολος, ο Πύργος ή ο Οίκος του Θεού ή ο Κεραυνός, το Αστέρι ή τα Αστέρια (:η αθανασία), η Σελήνη, ο Ήλιος, η Μέλλουσα Κρίση και ο Κόσμος. Ήταν όλα αριθμημένα (με λατινικούς αριθμούς από το I μέχρι το ΧΧΙ) εκτός από ένα, τον “Τρελό” (ιταλ. Il Matto, γαλλ. Le Mat), πρόδρομο του σημερινού Τζόκερ ή μπαλαντέρ, που δεν είχε κανέναν αριθμό. 


Σ’ αυτή την αρχική – αυθεντική μορφή, πρέπει να εισήχθη η συγκεκριμένη δέσμη από την Ασία στην Ευρώπη και ειδικότερα μάλλον κατ’ αρχάς στη Γαλλία ή στην Ιταλία, τον 14ο αιώνα. Η άποψη ότι η εισαγωγή του Ταρώ στην Ευρώπη έγινε από τους αθιγγάνους της Αιγύπτου οφείλεται στο γεγονός ότι αυτοί ασχολούντο πολύ με τη μαντική τέχνη. Οι αποκρυφιστές πιστεύουν ότι οι απεικονίσεις των ταρώ προέρχονται από ένα αρχέτυπο βιβλίο που περιείχε απόκρυφες γνώσεις και διδασκαλίες.

Αργότερα, σε ανύποπτο χρόνο, πιθανόν στην Βενετία, σ’ αυτή τη “Μεγάλη Μυστική Κλείδα” προστίθεται και η “Μικρή Μυστική Κλείδα”, ίσως από άλλη μορφή τράπουλας. Αυτή η “Μικρή Μυστική Κλείδα” αποτελείται από 56 φύλλα, κατανεμημένα σε τέσσερις σειρές. Οι σειρές αυτές είναι τα σπαθιά ή τριφύλλια (που συμβολίζουν την κακή τύχη, αλλά και το αρσενικό στοιχείο), οι καρδιές ή κούπες (που συμβολίζουν την οικογένεια, τη φιλία και την αγάπη, αλλά και το γυναικείο στοιχείο), τα δηνάρια, δηλαδή τα μεταγενέστερα καρό (που συμβολίζουν τα ταξίδια, τις επιχειρηματικές δραστηριότητες και τα μηνύματα, αλλά και το ανδρόγυνο) και τα μπαστούνια (που συμβολίζουν τις χρηματικές υποθέσεις, αλλά και τον καρπό του ανδρογύνου, το τέκνο). Κάθε μία σειρά αποτελείται από 14 φύλλα: τα 10 πρώτα είναι αριθμημένα από το 1 ως το 10 και ακολουθούν ο βαλές, ο ιππότης, η βασίλισσα και ο βασιλιάς.

Τα 22 φύλλα της Μεγάλης Κλείδας και τα 56 της Μικρής συναπαρτίζουν την πλήρη τράπουλα Ταρώ των 78 φύλλων, ενώ υπάρχουν και παραλλαγές των 62 και των 97 φύλλων. Η σημερινή συνηθισμένη τράπουλα των 52 φύλλων αποτελεί ουσιαστικά την “Μικρή Κλείδα”, από την οποία έχουν αφαιρεθεί οι τέσσερις ιππότες. Οι δε περισσότερες από τις σύγχρονες δέσμες Ταρώ αποτελούνται από 54 φύλλα, δηλαδή τα 22 της Μεγάλης Κλείδας και, κατ’ επιλογήν, 32 από την Μικρά Κλείδα (4 σειρές των 8 φύλλων, δηλαδή οι 4 φιγούρες και άλλα τέσσερα αριθμημένα φύλλα η καθεμία).

Όπως και στην χαρτομαντεία με τη χρήση της κοινής τράπουλας, σε κάθε φύλλο της τράπουλας Ταρώ αποδίδεται ιδιαίτερη σημασία, ενώ η ερμηνεία σχετίζεται και με τον τρόπο και τη σειρά που ανοίγονται τα χαρτιά. Ο Τρελός, για παράδειγμα, μπορεί μεν να συμβολίζει την παραφροσύνη, αν όμως το φύλλο αυτό πέσει ή τοποθετηθεί ανάποδα το νόημα αντιστρέφεται.

Ιδιαίτερα αξιόλογη είναι η αναφορά και η χρησιμοποίηση του Ταρώ στο έργο “Η έρημη χώρα” (The Waste Land, 1922) του Τ.Σ. Έλλιοτ. Ο διάσημος αυτός ποιητής δίνει στα σύμβολα του Ταρώ όχι αποκρυφιστικά, αλλά διανοητικά νοήματα. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου