18 Ιουλίου 2012

Γεια σου Σταύρο και κυρ Σταύρο και αφέντη τσουτσουλομύτη

Έχετε δει το Βασιλιά γυμνό, χωρις το στέμμα, μακριά από το θρόνο;
Ή τον πρώην μεγάλο Αρχηγό ή Ηγέτη, μετά την ήττα και την αναγκαστική παραίτηση, έξω απο το αρχηγείο;
Και τον Διοικητή ή Πρόεδρο, μετά την απώλεια του μεγάλου γραφείου και της ιδιαιτέρας, μακριά από τον οργανισμό ή την εταιρεία;


Σχεδόν κανένας τους δεν έχει πια σχέση με την ισχυρή προσωπικότητα του κάποτε. Μετά την απώλεια της δύναμης, που δίνει η κάθε μορφής εξουσία, ελάχιστοι κατορθώνουν να διατηρήσουν μετά, το όποιο κύρος ή εκτίμηση που είχαν πριν.

Τι συμβαίνει άραγε μετά; Νοιώθουν ένα κενό κάτω από τα πόδια τους; Ή κατορθώνουν, έστω και δύσκολα, να προσασμοστούν και να δούν τον εαυτό τους στις πραγματικές του διαστάσεις; Εξαρτάται.

«Ο Σταύρος και Κυρ΄ Σταύρος και Αφέντης ...», από από τον παλιό μύθο του Αισώπου, έπαθε αλλά έμαθε.

Σήμερα, κυρίως στο χώρο της πολιτικής, οι λεγόμενοι «ηγέτες» θα μπορέσουν άραγε να δούν πέρα από τα τείχη που τους περιβάλλουν και να κάνουν το καθήκον τους; Αύριο, ο καθένας από αυτούς δεν θα είναι πια ο Αρχηγός της Α ή Β παράταξης ή ο Κύριος Πρωθυπουργός ή ο Κύριος Υπουργός, αλλά απλά ο τάδε, μια ακόμη ανίσχυρη μονάδα μέσα στο πλήθος.

Ας θυμηθούμε όμως τον μύθο του «Σταύρου και Κυρ΄ Σταύρου», όπως τον μελοποίησε τη δεκαετία του 80 ο Διονύσης Σαββόπουλος, περιέχει σίγουρα ένα μικρό καλό μάθημα:


Γεια σου Σταύρο και κυρ Σταύρο και αφέντη τσουτσουλομύτη

Μια φορά και ένα καιρό ήταν ένας κότσυφας που τον λέγαν Σταύρο.
Απέκτησε φωλιά και κοτσυφόπουλα και τόσο περήφανος αισθάνθηκε, που βγήκε και κάθονταν στην κορυφή, καμαρωτός καμαρωτός.

Απο μακριά, έρχονται όλα τα πουλιά του δάσους, μπεκάτσες, τσίχλες, περιστέρια, αηδόνια, τσαλαπετεινοί και παγόνια, απο μακριά τον χαιρετάνε και από κοντά του λένε:
- Γειά σου Σταύρο!
- Δέν με λένε Σταύρο, μον΄ με λένε Σταύρο και κυρ Σταύρο και αφέντη τσουτσουλομύτη!

Αλλάζει όμως ο καιρός, να βροχές, να χαλάζια, να κεραυνοί, 

πάει η φωλιά, πάν τα κοτσυφόπουλα, παν όλα, 
βγήκε και κάθονταν στό κλαρί, μονάχος.

Και από μακριά έρχονται όλα τα πουλιά του δάσους, μπεκάτσες, τσίχλες, περιστέρια, αηδόνια, τσαλαπετεινοί και παγόνια, απο μακριά τον χαιρετάνε και από κοντά του λένε:
- Γεια σου Σταύρο και κυρ Σταύρο και αφέντη τσουτσουλομύτη!!!
- Δέν με λένε Σταύρο και κυρ Σταύρο και αφέντη τσουτσουλομύτη,
μόνο Σταύρο με λένε, μόνο Σταύρο.


Σημείωση:
Ο Μύθος σε απόδοση Δ. Σαββόπουλου στο youtube:
http://www.youtube.com/watch?v=iIkjlylsI48 ή
http://www.youtube.com/watch?feature=endscreen&NR=1&v=3CvALMza4sY
ή και σε άλλους συνδέσμους

7 σχόλια: