10 Σεπτεμβρίου 2011

"Γεια σου Ελλάδα..."

Σχόλιο από κάποιο άλλο blog (δυστυχώς δεν ξέρω ποιο), το οποίο απλά έπρεπε να αναδημοσιεύσω...:
Η πορεία ξεκίνησε σαν χείμαρρος, κινούμενη από παλμό, ωθούμενη από τα νέα μέτρα της κυβέρνησης. 
Στην πρωτη γραμμη διεκρινα τον μακη, δεν ξερω τι δουλεια κανει, τοσα χρονια συνδικαλιστη τον ξερω. 
Διπλα του η ξαδερφη μου η μαρθα από τα 37 της συνταξιουχος, γιατι ειχε κλεισει 15 ετια στον ευαγγελισμό με ανηλικο τεκνό. 


Μαζί της η φιλη της η στελα 30 χρονια τωρα επαιρνε σύνταξη σαν αγαμη θυγατέρα. 
Παραδιπλα ο σταθης, η εθελουσια από τον οτε του ειχε αποφερει 120.000 ευρω και τωρα αγωνιζόταν στο ψάρεμα.  
Μαζί και ο συγγενης μου ο κωστας 46 χρονων, πυροσβεστης, ειχε καταθεσει εδώ και ένα μηνα τα χαρτια του για συνταξη (ειχε προλαβει να κατοχυρωσει λεει) περιμενε και καποιο χοντρό εφάπαξ.  
Διπλά τους ο θείος μου, δεξιος από σοι, κατεβαινε σε πορειες μονο όταν ηταν το πασοκ κυβέρνηση. 
Και από κοντα τα δυο αδερφια ο στελιος που του ειχε βαλει το κομμα τα 2 παιδια στο δημοσιο, και ο γρηγορης που επαιρνε τα εργα του δημου υπερτιμολογημενα λογω γνωριμιών. 
Πισω στην δευτερη σειρα ακολουθουσε ο γιαννης, πατερας εδώ και κατι μηνες εκανε εξασκηση του νεου νομου περι αδειας και του πατερα στο δημοσιο, αγκαλια με την γυναικα του την μαρω που με τρεις γεννες ειχε να πατησει στην δουλεια της 3 χρονια.  
Και από κοντα ο μιχαλης εργολάβος με συνεργειο 27 ανασφαλιστους αλλοδαπους και -3 Έλληνες.  
Στα δεξια τους ο λακης φοιτητης ετων 32, παρέα με τον Γιώργο, γιατρο επονωμαζομενο και "ταχυδρομο" από τα φακελάκια.  
Μαζί τους και ο θοδωρος γιατρος του ικα που στο ιδιωτικο του ιατρειο δεν εκοβε ποτε του αποδειξεις, με τον Κυριάκο της εφοριας που δεν ειχε δει ποτε του παραβαση τα τελευταια 6 χρονια. (τοσο ρολοι δουλευαν όλα). 
Και φυσικα δεν θα ελειπε και ο βασιλης, λιμενικος, πρωτος ταβλαδορος στο τελωνειο.  
Να και ο μηνάς, είχε ξεχασει ποτε εκοψε το τελευταιο του τιμολογιο, μαζι με τον ορεστη επιδοτουμενο χρονια αγροτη που δεν ηξερε που ηταν τα κτηματα του. 
Ολοι μαζι με αλλους τοσους σηκωσαν τα χερια ψηλα και με σφιγμενες τις γροθιες βροντοφωναξαν 
"κατω τα χερια από τα ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ" 

Ο στεφανος αδερφικος μου φιλος, ανεργος οικοδομος με κοιταξε με γουρλωμενα ματια: "ρε κωστα εμεις εδώ τι κανουμε?"
Ελα ντε! Ρε μηπως τελικα "μαζι τα φαγαμε?"

1 σχόλιο:

  1. Όταν συνέβαιναν αυτά, που τώρα (κατόπιν εορτής) προσέχουν οι δυο φίλοι, κανένας μας δεν έδινε σημασία. Δεν βαριέσαι, εγώ θα πληρώσω; ήταν το σχόλιό μας. Ήρθε όμως η ώρα, είτε τα φάγαμε μαζί, είτε τα φάγανε μόνοι τους, να πληρώσουμε το λογαριασμό. Και δυστυχώς θα τον πληρώσουμε μόνο εμείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή