Τα στοιχεία των πυρκαγιών που ξέσπασαν στην Αττική την τελευταία 30ετία δείχνουν ότι η ανατολική Αττική είναι μια περιοχή που έχει καεί ξανά και ξανά, με τα ονόματα των συνοικισμών να εμφανίζονται επανειλημμένα στα δελτία της πυροσβεστικής το 2007, το 2009 και μετά το 2016 και ξανά το 2018 και το 2021. Η αντιμετώπιση των πυρκαγιών στην Αττική σε συγκεκριμένες περιοχές μοιάζει σαν μια σισύφεια προσπάθεια, μια μάχη από την αρχή χαμένη.
Ο κ. Γεωργιάδης επισημαίνει ότι προφανώς οι συνθήκες ήταν ακραίες και η φωτιά κινήθηκε πάρα πολύ γρήγορα, διανύοντας 35 χιλιόμετρα σε λίγες ώρες. Ομως, «όταν αναδασώνεις μια περιοχή, πρέπει να μπορείς με κάποιον τρόπο να εξασφαλίσεις πως θα προστατέψεις την αναδάσωση. Είναι πολλά τα λεφτά και χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια από πολλούς ανθρώπους και όλα καταστρέφονται μέσα σε 10 ώρες», εξηγεί. «Η φωτιά αυτή είναι η ταφόπλακα για πολλά σημεία της ανατολικής Αττικής. Οταν ένα σημείο καίγεται τόσο συχνά, χάνεται έδαφος και η φύση χάνει τη δύναμή της, δεν μπορεί να στηρίξει νέα βλάστηση», τονίζει ο ίδιος.
Οσον αφορά στα έργα πρόληψης, ο δασολόγος εξηγεί ότι δεν μπορεί τα έργα που γίνονται να σταματούν λόγω του υπερβάλλοντος ζήλου ανθρώπων, που δεν έχουν σχέση με το αντικείμενο. «Οι άνθρωποι πρέπει να καταλάβουν ότι για να προστατέψεις ένα βουνό ίσως χρειαστεί να θυσιάσεις ένα τμήμα του πρασίνου. Οποτε γίνονται έργα, σ’ εμάς φτάνουν πολλές καταγγελίες –φαντάζομαι και αλλού– για τις παρεμβάσεις, με αποτέλεσμα κάποια έργα να μην ολοκληρώνονται ακριβώς λόγω των αντιδράσεων». Στις νέες κλιματικές συνθήκες χρειάζεται να γίνουν παρεμβάσεις και να υπάρχει καλός σχεδιασμός και καλός συντονισμός. «Είναι φανερό ότι δεν πετυχαίνουμε να προφυλάξουμε το Πεντελικό με ό,τι κάνουμε σήμερα», καταλήγει. (...)
Πηγή: kathimerini.gr
Πηγή: kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου