15 Φεβρουαρίου 2013

Ανέκδοτο: The greek way II ή Η άλλη όψη

Σε ένα μικρό ελληνικό νησί, κάπου στο λιμάνι δίπλα σ' ένα ψαροκάικο, μία κομψή και μορφωμένη Αμερικανίδα τουρίστρια, αφού δίνει συγχαρητήρια στους ντόπιους ψαράδες για την ποιότητα των ψαριών τους, τους ρωτάει πόσο καιρό τους παίρνει να τα πιάσουν.
- Όχι πολλές ώρες, της απαντούν.
- Τότε, γιατί δεν μένετε εκεί έξω περισσότερο, να ψαρεύετε περισσότερα; ήταν η απορία της. 

Οι ψαράδες της εξηγούν ότι αυτά που έπιασαν ήταν αρκετά για να καλύψουν τις ανάγκες τους. 


- Μα... και τι κάνετε με τον υπόλοιπο χρόνο σας;
- Εμείς κοιμόμαστε αργά, ξυπνάμε νωρίς και ψαρεύουμε λίγο, μετά παίζουμε με τα παιδιά μας και το μεσημέρι παίρνουμε ένα υπνάκο. Το απόγευμα κάνουμε μια βόλτα στην παραλία ή πηγαίνουμε στο καφενείο για ένα ποτό ή ένα  τάβλι με τους φίλους μαςΤο βράδυ στην ταβέρνα για γλέντι. Έχουμε μια ζωή γεμάτη.

Η τουρίστρια δεν έμενε ικανοποιημένη με όσα άκουγε και τους διέκοψε:

- Έχω ένα MBA από το Harvard και μπορώ να σας βοηθήσω! Νομίζω ότι θα πρέπει να ψαρεύετε περισσότερο κάθε μέρα. Μπορείτε να πουλήσετε τότε τα επιπλέον ψάρια που πιάνετε.
Με τα πρόσθετα έσοδα, μπορείτε να αγοράσετε ένα μεγαλύτερο σκάφος.

- Και μετά; 
- Με τα επιπλέον χρήματα θα έρθει ένα ακόμη πιο μεγάλο, μετά μπορείτε να αγοράσετε ένα δεύτερο σκάφος και ένα τρίτο, ίσως και 
ολόκληρο στόλο. Μετά μπορείτε να επεκταθείτε και να φτιάξετε μια δική σας μονάδα επεξεργασίας αλιευμάτων.
- Και μετά;   
- Μετά, μπορείτε να αφήσετε το μικρό χωριό σας και να κινηθείτε προς την Αθήνα ή ακόμα και στο Λονδίνο! Από εκεί μπορείτε να διευθύνετε τη νέα μεγάλη επιχείρησή σας".
- Και πόσο καιρό θα μας πάρει αυτό;
- Είκοσι, ίσως και είκοσι πέντε χρόνια, τους απαντά η τουρίστρια.
- Και μετά;
- Μετά; μετά φίλοι μου είναι που γίνεται πραγματικά ενδιαφέρον, τους απαντά εκείνη γελώντας. Όταν η επιχείρησή σας είναι πραγματικά μεγάλη, μπορείτε να αρχίσετε να αγοράζετε και να πουλάτε μετοχές και να κάνετε εκατομμύρια!
- Εκατομμύρια; Αλήθεια; Και μετά από αυτό; ρώτησε ένας από τους ψαράδες.
- Μετά από αυτό, θα είστε σε θέση να συνταξιοδοτηθείτε, να ζήσετε σε ένα μικρό χωριό κοντά στη θάλασσα, να κοιμάστε αργά, να παίζετε με τα παιδιά σας, να πιάνετε κανένα ψάρι, να παίρνετε τον μεσημεριανό σας ύπνο με τη σύζυγό σας και να περνάτε τα βράδια σας πίνοντας και απολαμβάνοντας με τους φίλους σας.
- Με όλο το σεβασμό κυρία μου, αλλά ακριβώς αυτό είναι που κάνουμε και τώρα. Ποιος ο λόγος λοιπόν να σπαταλήσουμε είκοσι πέντε ή και περισσότερα χρόνια; ρώτησαν όλοι μαζί οι ψαράδες.

_____________________
Σημείωση: Παλιότερα, στις καλές εποχές, όταν οι Έλληνες ήταν ακόμη ...εργατικοί και εκείνοι που ήξεραν να απολαμβάνουν την τεμπέλικη ζωή ήταν οι ...Μεξικάνοι, το παραπάνω ανέκδοτο (μια παραλλαγή του) κυκλοφορούσε κάπως έτσι:

Ένας Αμερικάνος μπίζνεσμαν σε μια επίσκεψή του στο Μεξικό βλέπει έναν Μεξικάνο που καθόταν ξάπλα σε μια γωνιά, κάτω από το πλατύγυρο καπέλο του, και τον ρωτά:
- Τι κάνεις εκεί; 
- Κάθομαι. 
- Και γιατί κάθεσαι και δεν κάνεις κάτι; 
- Σαν τι; 
- Να, πάρε λίγο καλαμπόκι και να το σπείρεις. 

- Και μετά; 
- Μετά πάρε ένα μέρος από την παραγωγή που θα κάνεις και σπείρε το ξανά, έτσι θα αποκτήσεις περισσότερο καλαμπόκι. 
- Και μετά; 
- Μετά θα σπείρεις ακόμη πιο πολύ, θα το πουλήσεις, θα γίνεις πλούσιος. 
- Και μετά; 
- Θα πάρεις ανθρώπους, θα δουλεύουν αυτοί για σένα και συ θα κάθεσαι και θα απολαμβάνεις τη ζωή σου. 
- Και τώρα τι κάνω; !!!






yle="text-align: center;">

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου