Από τη Deutsche Welle:
«Ο Σολτς θα έπρεπε να πει την αλήθεια στους Γερμανούς όσον αφορά τη διάσωση της Ελλάδας», είναι ο τίτλος άρθρου της οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt. Συγκεκριμένα ο δημοσιογράφος αναφέρει: «Από την πρώτη ημέρα που ανέλαβε, μια δυσάρεστη συζήτηση πλησιάζει όλο και περισσότερο τον Σολτς. Πώς να χειριστεί την ελάφρυνση του χρέους για την Αθήνα; Ενώ ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε το ανέβαλλε συνεχώς, ο Σολτς θα πρέπει να δώσει μια απάντηση. Αυτή ήταν η υπόσχεση προς την Ελλάδα.
Έτσι ο Σολτς βρίσκεται ευθύς αμέσως σε μια επικίνδυνη κατάσταση. Από τη μια πλευρά πρέπει να τηρήσει διαφορετική στάση από τον Σόιμπλε σε ζητήματα ευρωπαϊκής πολιτικής. Αυτό περιμένει το SPD και αυτό περιμένει η Ευρώπη. Από την άλλη πλευρά το ζήτημα της ελάφρυνσης του χρέους στη Γερμανία είναι τόσο δημοφιλές όσο η επίσκεψη στον οδοντίατρο για τα παιδιά. AfD, FDP και CDU δεν θα μπορούσαν να φανταστούν καλύτερο πάτημα από έναν Σοσιαλδημοκράτη υπουργό Οικονομικών που το πρώτο που κάνει είναι να ανοίξει τις τσέπες για την Αθήνα» σχολιάζει ο αρθρογράφος.
Στη συνέχεια το δημοσίευμα επισημαίνει κι άλλες δυσκολίες που καλείται να αντιμετωπίσει ο νέος γερμανός υπουργός Οικονομικών: «Η ακροβασία του Σολτς γίνεται ακόμη πιο δύσκολη επειδή η Χριστιανική Ένωση ζητά τη συμμετοχή του ΔΝΤ στη διάσωση της Αθήνας. Για την CDU/CSU το ΔΝΤ αποτελεί εγγύηση για να εφαρμόσει η Ελλάδα σκληρές μεταρρυθμίσεις, ως αντάλλαγμα για τα δισεκατομμύρια στήριξης. Η ειρωνεία είναι ότι το ΔΝΤ είναι αυτό που ζητά ιδιαίτερα μεγάλη ελάφρυνση χρέους, την οποία αρνείται το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα.
Σε τέτοιες περιπτώσεις ο Σόιμπλε κατάφερνε κάθε φορά να ελίσσεται – αφήνοντας όμως πίσω του και καμένη γη. Ο Σολτς μπορεί τώρα να κάνει τη διαφορά εάν πει τρεις αλήθειες: η ελάφρυνση του χρέους θα κοστίσει στους φορολογούμενους. Και στο μέλλον η Αθήνα δύσκολα θα τα καταφέρει χωρίς έξωθεν βοήθεια, παρά το γεγονός ότι η εκεί κυβέρνηση δεν θέλει να το ακούει αυτό. Τρίτον, η Ευρώπη δεν χρειάζεται πια το ΔΝΤ σε επιχειρήσεις διάσωσης επί του εδάφους της».
«Όλα αυτά δε σημαίνουν ότι θα πρέπει να δοθεί στην Αθήνα λευκή επιταγή» συμπεραίνει ο δημοσιογράφος της Handelsblatt. «Φυσικά και θα πρέπει η ελάφρυνση του χρέους να συνδέεται με μεταρρυθμίσεις. Αλλά το να συμπεριφέρεσαι λες και η διάσωση δεν κοστίζει τίποτα και η Ευρώπη δεν μπορεί να χειριστεί το πρόβλημα μόνη της έχει διπλό κόστος: αξιοπιστία και χρήματα φορολογούμενων».
Αλεξάνδρα Κοσμά
Η Süddeutsche Zeitung σημειώνει σε ρεπορτάζ της ότι «στη διαμάχη για το χρέος με την Αθήνα εντείνεται η πίεση προς τη γερμανική κυβέρνηση». Σύμφωνα με την εφημερίδα του Μονάχου, «οι εταίροι στην ευρωζώνη πιέζουν προκειμένου ο Όλαφ Σολτς, ει δυνατόν, να πάρει θέση εντός του τρέχοντος μήνα για το πώς βλέπει το Βερολίνο τη συνέχεια για την Αθήνα μετά το τέλος του δανειακού προγράμματος». Η εφημερίδα επισημαίνει ότι το βασικό ερώτημα είναι «εάν θα δοθούν πρόσθετες ελαφρύνσεις χρέους στην Ελλάδα –και αν ναι, τι εύρος θα έχουν αυτές». Υψηλόβαθμος αξιωματούχος της ΕΕ που δεν κατονομάζεται ξεκαθαρίζει πάντως στην ελληνική κυβέρνηση ότι «όποιος θέλει ελαφρύνσεις χρέους που εκτείνονται σε δεκαετίες μετά τη λήξη του προγράμματος, πρέπει να ανεχθεί αυστηρότερο έλεγχο». Στόχος των Βρυξελλών είναι η επίτευξη πολιτικής συμφωνίας για το χρέος τον Ιούνιο, αναφέρει η SZ, παρατηρώντας ότι «τα μηνύματα από το Βερολίνο σε ό,τι αφορά την Ελλάδα είναι μέχρι στιγμής ασαφή».
Σε σχόλιό της για το ίδιο θέμα, η εφημερίδα του Μονάχου τονίζει ότι «ο Σολτς πρέπει να αποφασίσει» τι στάση θέλει να τηρήσει έναντι της Αθήνας μετά τη λήξη του προγράμματος. «Η Αθήνα πρόκειται να αποδεσμευθεί και να αποκτήσει ελευθερία. Ανοιχτό είναι βεβαίως το ερώτημα πόσο μεγάλη επιτρέπεται να είναι αυτή η ελευθερία προκειμένου, πρώτον, να μην ξεσπάσει εκ νέου η κρίση που έχει κατευναστεί και, δεύτερον, οι φορολογούμενοι στις χώρες των δανειστών, ανάμεσά στις οποίες είναι και η Γερμανία, να πάρουν πίσω τα δανεικά χρήματα». Η εφημερίδα του Μονάχου υπογραμμίζει ότι το κριτήριο για το πόση μεταμνημονιακή ελευθερία θα πρέπει να έχει η Ελλάδα «δεν είναι το εθνικό συμφέρον (σ.σ. Ελλάδας ή Γερμανίας), αλλά το ευρωπαϊκό: η Ελλάδα πρέπει να αποκτήσει ελευθερία στον βαθμό που η ευρωζώνη παραμένει σταθερή και το ευρώ ασφαλές». Η SZ θεωρεί ότι «οι δανειστές πρέπει να κρατήσουν την Αθήνα υπό εποπτεία» και να επιβάλουν περιορισμούς μέχρι να διευθετηθεί η αποπληρωμή του χρέους.
Σε σχέση με το ελληνικό χρέος, η εφημερίδα του Μονάχου εκτιμά ότι ο Όλαφ Σολτς δεν μπορεί να αποφύγει μια «πικρή αλήθεια». Σύμφωνα με την SZ, «δεν είναι ρεαλιστικό να περιμένει ότι η Αθήνα θα εξοφλήσει σε 60 χρόνια πάνω από 300 δισ. ευρώ. (Ο Σολτς) μπορεί να κάνει τώρα δύο πράγματα: να εγκρίνει με πραγματισμό μια ελάφρυνση χρέους (…) ή να παίξει με τον χρόνο, αρνούμενος μεγαλύτερες παραχωρήσεις. Το πρώτο θα ήταν κάτι καινούριο. Στη δεύτερη περίπτωση ο Σολτς θα συμπεριφερόταν όπως ο Σόιμπλε».
Άρης Καλτιριμτζής
«Ξαφνικά η Ελλάδα δεν θέλει άλλα χρήματα από την Ευρώπη», είναι ο τίτλος εκτενούς ρεπορτάζ της Welt που αναφέρεται στα σενάρια για τη μεταμνημονιακή εποχή. Όπως σημειώνει η εφημερίδα στην ηλεκτρονική της έκδοση, «στη Γερμανία μέρος των πολιτών νομίζει ότι η Ελλάδα αρέσκεται να εξαρτάται από τη δανειακή βοήθεια των Ευρωπαίων. Ότι δήθεν τα δισεκατομμύρια της βοήθειας των ευρωπαίων εταίρων επιτρέπουν μια σχετικά άνετη ζωή σε βάρος ξένων φορολογούμενων. Δεν υπάρχει λοιπόν λόγος να απεξαρτηθεί. Στην Ελλάδα αντίθετα, η ματιά στα τελευταία οκτώ χρόνια είναι τελείως διαφορετική. Υψηλή ανεργία, φτωχοποίηση των πολιτών και ένα κράτος που απεμπόλησε μεγάλο μέρος της κυριαρχίας του στους δανειστές. Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κέρδισε τις εκλογές τον Ιανουάριο του 2015 με την υπόσχεση να απελευθερώσει τη χώρα από τα δεσμά των Ευρωπαίων. Μέχρι στιγμής δεν τα έχει καταφέρει. Στόχος είναι αυτό να αλλάξει τώρα. Όταν θα εκπνεύσει το ερχόμενο καλοκαίρι το τρίτο πρόγραμμα στήριξης της επί χρόνια υπερχρεωμένης χώρας ο πρωθυπουργός θα είναι διατεθειμένος να κάνει πολλά, μόνον όχι να συναινέσει σε ένα νέο πρόγραμμα και αυτό ανεξαρτήτως μορφής. […] Ο Τσίπρας θέλει ένα καθαρό τέλος, μια έξοδο χωρίς επιπρόσθετη βοήθεια και συνεπώς χωρίς επιπρόσθετες περικοπές», γράφει η εφημερίδα, παραπέμποντας στις πρόσφατες δηλώσεις του έλληνα πρωθυπουργού που ξεκαθάρισε ότι η συζήτηση για πιθανή προληπτική γραμμή στήριξης έχει τελειώσει.
Σύμφωνα με την Welt «αυτό που θα ήθελε ο Τσίπρας είναι να συνδεθεί η έξοδος από το πρόγραμμα βοήθειας με μια παράλληλη απομείωση του χρέους που αναμένεται να αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης τον Ιούνιο». Βέβαια, όπως εκτιμάται, η όποια ελάφρυνση θα συνοδεύεται από όρους για τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων.
Σύμφωνα με την Welt «αυτό που θα ήθελε ο Τσίπρας είναι να συνδεθεί η έξοδος από το πρόγραμμα βοήθειας με μια παράλληλη απομείωση του χρέους που αναμένεται να αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης τον Ιούνιο». Βέβαια, όπως εκτιμάται, η όποια ελάφρυνση θα συνοδεύεται από όρους για τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων.
«Το ότι ο Τσίπρας έχει τόσο μεγάλη εμμονή με την έξοδο από τα προγράμματα βοήθειας σχετίζεται εν μέρει και με εσωπολιτικούς λόγους. Το αργότερο τον Οκτώβριο του ερχόμενου έτους θα γίνουν εκλογές στην Ελλάδα. Σε πρόσφατες δημοσκοπήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ υπολείπεται σημαντικά της συντηρητικής ΝΔ. Ο Τσίπρας θα ήθελε να παραμείνει στην εξουσία. Από τη σκοπιά των ελλήνων ψηφοφόρων όμως και στη βάση των μεγάλων υποσχέσεων του 2015 έχει πετύχει ελάχιστα που να μιλούν υπέρ του. Το τέλος του προγράμματος βοήθειας και ένα κούρεμα του χρέους θα μπορούσαν ενδεχομένως να το αλλάξουν αυτό».
O Σόιμπλε κατάφερνε κάθε φορά να ελίσσεται
«Ο Σολτς θα έπρεπε να πει την αλήθεια στους Γερμανούς όσον αφορά τη διάσωση της Ελλάδας», είναι ο τίτλος άρθρου της οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt. Συγκεκριμένα ο δημοσιογράφος αναφέρει: «Από την πρώτη ημέρα που ανέλαβε, μια δυσάρεστη συζήτηση πλησιάζει όλο και περισσότερο τον Σολτς. Πώς να χειριστεί την ελάφρυνση του χρέους για την Αθήνα; Ενώ ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε το ανέβαλλε συνεχώς, ο Σολτς θα πρέπει να δώσει μια απάντηση. Αυτή ήταν η υπόσχεση προς την Ελλάδα.
Έτσι ο Σολτς βρίσκεται ευθύς αμέσως σε μια επικίνδυνη κατάσταση. Από τη μια πλευρά πρέπει να τηρήσει διαφορετική στάση από τον Σόιμπλε σε ζητήματα ευρωπαϊκής πολιτικής. Αυτό περιμένει το SPD και αυτό περιμένει η Ευρώπη. Από την άλλη πλευρά το ζήτημα της ελάφρυνσης του χρέους στη Γερμανία είναι τόσο δημοφιλές όσο η επίσκεψη στον οδοντίατρο για τα παιδιά. AfD, FDP και CDU δεν θα μπορούσαν να φανταστούν καλύτερο πάτημα από έναν Σοσιαλδημοκράτη υπουργό Οικονομικών που το πρώτο που κάνει είναι να ανοίξει τις τσέπες για την Αθήνα» σχολιάζει ο αρθρογράφος.
Στη συνέχεια το δημοσίευμα επισημαίνει κι άλλες δυσκολίες που καλείται να αντιμετωπίσει ο νέος γερμανός υπουργός Οικονομικών: «Η ακροβασία του Σολτς γίνεται ακόμη πιο δύσκολη επειδή η Χριστιανική Ένωση ζητά τη συμμετοχή του ΔΝΤ στη διάσωση της Αθήνας. Για την CDU/CSU το ΔΝΤ αποτελεί εγγύηση για να εφαρμόσει η Ελλάδα σκληρές μεταρρυθμίσεις, ως αντάλλαγμα για τα δισεκατομμύρια στήριξης. Η ειρωνεία είναι ότι το ΔΝΤ είναι αυτό που ζητά ιδιαίτερα μεγάλη ελάφρυνση χρέους, την οποία αρνείται το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα.
Σε τέτοιες περιπτώσεις ο Σόιμπλε κατάφερνε κάθε φορά να ελίσσεται – αφήνοντας όμως πίσω του και καμένη γη. Ο Σολτς μπορεί τώρα να κάνει τη διαφορά εάν πει τρεις αλήθειες: η ελάφρυνση του χρέους θα κοστίσει στους φορολογούμενους. Και στο μέλλον η Αθήνα δύσκολα θα τα καταφέρει χωρίς έξωθεν βοήθεια, παρά το γεγονός ότι η εκεί κυβέρνηση δεν θέλει να το ακούει αυτό. Τρίτον, η Ευρώπη δεν χρειάζεται πια το ΔΝΤ σε επιχειρήσεις διάσωσης επί του εδάφους της».
«Όλα αυτά δε σημαίνουν ότι θα πρέπει να δοθεί στην Αθήνα λευκή επιταγή» συμπεραίνει ο δημοσιογράφος της Handelsblatt. «Φυσικά και θα πρέπει η ελάφρυνση του χρέους να συνδέεται με μεταρρυθμίσεις. Αλλά το να συμπεριφέρεσαι λες και η διάσωση δεν κοστίζει τίποτα και η Ευρώπη δεν μπορεί να χειριστεί το πρόβλημα μόνη της έχει διπλό κόστος: αξιοπιστία και χρήματα φορολογούμενων».
Αλεξάνδρα Κοσμά
SZ: «Ο Σολτς πρέπει να αποφασίσει»
Η Süddeutsche Zeitung σημειώνει σε ρεπορτάζ της ότι «στη διαμάχη για το χρέος με την Αθήνα εντείνεται η πίεση προς τη γερμανική κυβέρνηση». Σύμφωνα με την εφημερίδα του Μονάχου, «οι εταίροι στην ευρωζώνη πιέζουν προκειμένου ο Όλαφ Σολτς, ει δυνατόν, να πάρει θέση εντός του τρέχοντος μήνα για το πώς βλέπει το Βερολίνο τη συνέχεια για την Αθήνα μετά το τέλος του δανειακού προγράμματος». Η εφημερίδα επισημαίνει ότι το βασικό ερώτημα είναι «εάν θα δοθούν πρόσθετες ελαφρύνσεις χρέους στην Ελλάδα –και αν ναι, τι εύρος θα έχουν αυτές». Υψηλόβαθμος αξιωματούχος της ΕΕ που δεν κατονομάζεται ξεκαθαρίζει πάντως στην ελληνική κυβέρνηση ότι «όποιος θέλει ελαφρύνσεις χρέους που εκτείνονται σε δεκαετίες μετά τη λήξη του προγράμματος, πρέπει να ανεχθεί αυστηρότερο έλεγχο». Στόχος των Βρυξελλών είναι η επίτευξη πολιτικής συμφωνίας για το χρέος τον Ιούνιο, αναφέρει η SZ, παρατηρώντας ότι «τα μηνύματα από το Βερολίνο σε ό,τι αφορά την Ελλάδα είναι μέχρι στιγμής ασαφή».
Σε σχόλιό της για το ίδιο θέμα, η εφημερίδα του Μονάχου τονίζει ότι «ο Σολτς πρέπει να αποφασίσει» τι στάση θέλει να τηρήσει έναντι της Αθήνας μετά τη λήξη του προγράμματος. «Η Αθήνα πρόκειται να αποδεσμευθεί και να αποκτήσει ελευθερία. Ανοιχτό είναι βεβαίως το ερώτημα πόσο μεγάλη επιτρέπεται να είναι αυτή η ελευθερία προκειμένου, πρώτον, να μην ξεσπάσει εκ νέου η κρίση που έχει κατευναστεί και, δεύτερον, οι φορολογούμενοι στις χώρες των δανειστών, ανάμεσά στις οποίες είναι και η Γερμανία, να πάρουν πίσω τα δανεικά χρήματα». Η εφημερίδα του Μονάχου υπογραμμίζει ότι το κριτήριο για το πόση μεταμνημονιακή ελευθερία θα πρέπει να έχει η Ελλάδα «δεν είναι το εθνικό συμφέρον (σ.σ. Ελλάδας ή Γερμανίας), αλλά το ευρωπαϊκό: η Ελλάδα πρέπει να αποκτήσει ελευθερία στον βαθμό που η ευρωζώνη παραμένει σταθερή και το ευρώ ασφαλές». Η SZ θεωρεί ότι «οι δανειστές πρέπει να κρατήσουν την Αθήνα υπό εποπτεία» και να επιβάλουν περιορισμούς μέχρι να διευθετηθεί η αποπληρωμή του χρέους.
Σε σχέση με το ελληνικό χρέος, η εφημερίδα του Μονάχου εκτιμά ότι ο Όλαφ Σολτς δεν μπορεί να αποφύγει μια «πικρή αλήθεια». Σύμφωνα με την SZ, «δεν είναι ρεαλιστικό να περιμένει ότι η Αθήνα θα εξοφλήσει σε 60 χρόνια πάνω από 300 δισ. ευρώ. (Ο Σολτς) μπορεί να κάνει τώρα δύο πράγματα: να εγκρίνει με πραγματισμό μια ελάφρυνση χρέους (…) ή να παίξει με τον χρόνο, αρνούμενος μεγαλύτερες παραχωρήσεις. Το πρώτο θα ήταν κάτι καινούριο. Στη δεύτερη περίπτωση ο Σολτς θα συμπεριφερόταν όπως ο Σόιμπλε».
Άρης Καλτιριμτζής
Πηγή: Deutsche Welle
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου