Πτωτικές τιμές ακούγονται καταρχήν σαν κάτι καλό. Όμως για τις επιχειρήσεις σημαίνουν λιγότερα έσοδα. Και εκείνες επενδύουν πλέον λιγότερα χρήματα, μειώνουν μισθούς ή μάλιστα απολύουν εργαζόμενους. Αυτό ανησυχεί τους πολίτες, οι οποίοι φοβούνται για τη δουλειά τους και για αυτό το λόγο επίσης ξοδεύουν λιγότερα. Επίσης οι τράπεζες ανησυχούν και μοιράζουν λιγότερα δάνεια. Συνολικά μειώνεται η ποσότητα του χρήματος που βρίσκεται στην κυκλοφορία.
Τώρα εξαρτάται. Στην καλύτερη περίπτωση βρίσκουν οι πολίτες τα προϊόντα κάποια στιγμή τόσο φθηνά, που αγοράζουν ξανά περισσότερο και οι εταιρείες μπορούν για αυτό να αυξήσουν τις τιμές τους.
Μπορεί όμως να φτάσουμε σε ένα σπιράλ αποπληθωρισμού: Οι πολίτες περιμένουν, γιατί υπολογίζουν πάντα σε πτωτικές τιμές και εισοδήματα. Οι εταιρείες πρέπει για αυτό να μειώσουν εκ νέου την παραγωγή τους ή μάλιστα να χρεοκοπήσουν. Αυτό επηρεάζει τις τράπεζες, οι οποίες δίνουν ακόμη λιγότερα δάνεια. Οι τιμές πέφτουν όλο και περισσότερο.
Αν οι τιμές παρόλα αυτά συνεχίσουν να πέφτουν, πρέπει να δράσει η κεντρική τράπεζα. Μπορεί να μειώσει το επιτόκιο δανεισμού της και έτσι να ενθαρρύνει τις τράπεζες να δώσουν περισσότερα δάνεια. Σε περίπτωση που το επιτόκιο είναι ήδη πολύ χαμηλό, μπορούν οι προστάτες του νομίσματος επίσης να αγοράσουν όλα τα ομόλογα και αξιόγραφα, ώστε έτσι να φέρουν περισσότερο χρήμα στην κυκλοφορία. Για τον ίδιο στόχο μπορεί και το κράτος να αυξήσει τα έξοδά του. Όλα αυτά τα βήματα ενέχουν όμως κινδύνους - όπως τη δημιουργία νέων κερδοσκοπικών φουσκών ή μίας επικίνδυνης αύξησης του κρατικού δανεισμού.
Διαβάστε το άρθρο πλάι-πλάι με τη γερμανικό πρωτότυπο κείμενο στο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου