15 Ιουνίου 2018

Ο αρχαίος κόσμος του χρήματος

Οι εφοριακοί της αρχαιότητας με τα... ρόπαλα

Σε μιαν άλλη εποχή, το 93 - 97 π.Χ., οι τράπεζες, αν χρωστούσες, δεν ανέθεταν σε ενοχλητικές εταιρείες να υπενθυμίζουν ξανά και ξανά την οφειλή. Είχαν πιο άμεσες και αποτελεσματικές μεθόδους. Eνα τετράδραχμο από τη Μακεδονία που παρουσιάστηκε στην έκθεση «Χρήμα. Σύμβολα απτά στην αρχαία Ελλάδα» στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, απεικονίζει τα εξαρτήματα του ταμία της πόλης που εισέπραττε φόρους και τους έβαζε στη δημόσια τράπεζα: Eνα κάθισμα για να κάθεται, ένα χρηματοκιβώτιο για την είσπραξη – και ένα ρόπαλο για όσους αρνούνταν να πληρώσουν!


Κάθε πόλη ήταν κράτος και είχε ένα διαφορετικό σύστημα. Κάθε έμπορος που ταξίδευε σε μια πόλη έπρεπε να κάνει συνάλλαγμα, έτσι στην αγορά της υπήρχε πάντα κάποιος μπροστά σε ένα τραπέζι στο οποίο γίνονταν οι συναλλαγές. Και το τραπέζι έγινε τράπεζα. Η σχεδιαστική αναπαράσταση του Γιάννη Νάκα (εικόνα επάνω αριστερά) δείχνει το εσωτερικό μιας τράπεζας του 2ου αι. π.Χ. Βλέπουμε τον πελάτη με το πουγκί, τον τραπεζίτη, ένα ζυγό για τη μέτρηση τους βάρους των νομισμάτων, τη λυδία λίθο όπου έτριβαν το νόμισμα ελέγχοντας έτσι την ποιότητα του κράματος.

Απαραίτητα ο άβακας για τις πράξεις, τα λογιστικά βιβλία που καταγράφονται οι καταθέσεις και η πίστωση των πελατών, τα κλειστά κιβώτια για τα νομίσματα αλλά και τα χαρτιά καταθέσεων. Oλα τόσα γνώριμα...

Το ταξίδι ξεκινά από τον αντιπραγματισμό –μορφή συναλλαγής χωρίς χρήμα– στο ζυγισμένο μέταλλο, στο τάλαντο, τους οβελούς μέχρι το πρώτο νόμισμα της ιστορίας, ένας μικρός σβώλος χωρίς εικονογραφικό τύπο, παρά μόνο το χτύπημα της σφύρας στην πίσω πλευρά του, ότι έχει ελεγχθεί από το κράτος. «Αφού έχει νόμιμη κυκλοφορία, ονομάζεται νόμισμα», όπως εξηγεί η Δήμητρα Τσαγκάρη,
επιμελήτρια Νομισματικής Συλλογής της Alpha Bank

Τα πρώτα νομίσματα ήταν από ήλεκτρο, ένα φυσικό κράμα χρυσού και αργύρου που υπήρχε σε αφθονία στον ποταμό Πακτωλό, εξ ου και το «πακτωλός χρήματος». «Συνέχισαν κάποιες πόλεις να κόβουν τα πρώτα νομίσματα σε ήλεκτρο, ώσπου ο βασιλιάς της Λυδίας Κροίσος συλλαμβάνει την ιδέα του διμεταλλισμού. Ταυτόχρονη κυκλοφορία νομισμάτων σε δύο διαφορετικά μέταλλα: χρυσά και αργυρά» προσθέτει η κ. Τσαγκάρη.

Η Δ. Τσαγκάρη αναφέρει το παράδειγμα του Μ. Αλεξάνδρου, ο οποίος βρίσκει από τον πατέρα του το τετράδραχμο 14 γραμμαρίων. Ομως το αθηναϊκό τετράδραχμο, το «δολάριο της αρχαιότητας», ζυγίζει 17 γραμμάρια. «Σχεδιάζοντας να ξεκινήσει την εκστρατεία του στην Ανατολή, θέλει ένα ισχυρό νόμισμα. Ετσι αλλάζει το μακεδονικό σύστημα και φτιάχνει τα περίφημα τετράδραχμα που τα φέρνει στο ίδιο βάρος με τα αθηναϊκά». Επειτα από λίγα χρόνια, οι διεθνείς αγορές γεμίζουν με τα δικά του τετράδραχμα.


Υπήρχε τότε η συνήθεια να αποτυπώνουν προϊόντα στα νομίσματα. Το στάχυ που κυριαρχεί στη θεσσαλική πεδιάδα και η θεά της γεωργίας, απεικονίζονται σε νομίσματα. Επίσης η ελιά της Λέσβου, η κληματίδα της Μαρώνειας σε αργυρό δίδραχμο, το ρόδι της Σίδης σε αργυρό στατήρα, το φύλλο συκιάς από την Κάμειρο. Η συνήθεια να αποτυπώνουν στα νομίσματα προϊόντα που φέρνουν έσοδα στην εκδότρια αρχή συνεχίζεται και στα πρώιμα ρωμαϊκά χρόνια. 

Σημειώνεται ότι η έκθεση «ΧΡΗΜΑ. Σύμβολα απτά στην Αρχαία Ελλάδα», συνδιοργάνωση του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης με τη Νομισματική Συλλογή της Alpha Bank, παρουσιάστηκε από 2/11/2017 έως 15/4/2018. 

Πηγή: kathimerini.gr






yle="text-align: center;">

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου