21 Ιανουαρίου 2013

Ανέκδοτα αρχαίων Ελλήνων για "σχολαστικούς"

Μια μικρή επιλογή ανεκδότων από την Αρχαία Ελλάδα, από το βιβλίο "Η άλλη όψη της Ιστορίας" (εκδόσεις Σαββάλας), σχετικά με τους "σχολαστικούς" (στενόμυαλους): 

Κάποιος σχολαστικός πήγε στο γιατρό και του είπε: «Γιατρέ μου, όταν σηκώνομαι απ’ τον ύπνο, για μισή ώρα αισθάνομαι σκοτοδίνη και μετά επανέρχομαι».
Και ο γιατρός: «Να σηκώνεσαι, λοιπόν, μισή ώρα πιο αργά». 

(Φιλόγελως, Εκ των Ιεροκλέους και Φιλαγρίου Γραμματικού, 3)

Κάποιος όταν συνάντησε ένα σχολαστικό του είπε: «Κύριε σχολαστικέ, σε είδα στον ύπνο μου». Και εκείνος απάντησε: «Ορκίζομαι στους θεούς, είμουν τόσο απασχολημένος, που δεν σε είδα καθόλου».

(Φιλόγελως, Εκ των Ιεροκλέους και Φιλαγρίου Γραμματικού, 5)

Ένα σχολαστικός, μόλις είδε το γιατρό του στο δρόμο, προσπαθώντας να τον αποφύγει, κρύφτηκε πίσω από έναν τοίχο. Και όταν κάποιος τον ρώτησε γιατί το έκανε αυτό, απάντησε: “Έχει περάσει τόσος καιρός που δεν αρρώστησα και τον ντρέπομαι”.

(Φιλόγελως, Εκ των Ιεροκλέους και Φιλαγρίου Γραμματικού, 6)

Ένα σχολαστικός είδε στον ύπνο του ότι πάτησε ένα καρφί και έδεσε το πόδι του.
Κάποιος φίλος του, αφού έμαθε τον λόγο, παρατήρησε: «Δίκαια μας λένε ανόητους. Γιατί κοιμάσαι χωρίς παπούτσια;».

(Φιλόγελως, Εκ των Ιεροκλέους και Φιλαγρίου Γραμματικού, 15)


Ένας σχολαστικός νύσταξε και, επειδή δεν είχε μαξιλάρι, υπέδειξε στο δούλο του να του βάλει κάτω απ' το κεφάλι ένα πήλινο κανάτι. Και όταν ο δούλος παρατήρησε ότι το κανάτι είναι σκληρό, ο σχολαστικός τον διέταξε να το γεμίσει με πούπουλα.

(Φιλόγελως, Εκ των Ιεροκλέους και Φιλαγρίου Γραμματικού, 19)

Ένα σχολαστικό τον κάλεσαν σε δείπνο, αλλά εκείνος δεν έτρωγε. Τότε κάποιος από του προσκεκλημένους τον ρώτησε γιατί δεν τρώει.
Και εκείνος απάντησε: «Για να μη νομίσουν οι άλλοι ότι ήρθα για το φαγητό» 

(Φιλόγελως, Εκ των Ιεροκλέους και Φιλαγρίου Γραμματικού, 32)

Ένας σχολαστικός, γράφοντας στον πατέρα του από την Αθήνα, περηφανευόταν για τη μόρφωση που είχε λάβει και έκλεινε την επιστολή του με το εξής: «Εύχομαι να μπλεχτείς σε δίκη στην οποία θα παίζεται το κεφάλι σου, για να σου αποδείξω πόσο καλός ρήτορας είμαι».

(Φιλόγελως, Εκ των Ιεροκλέους και Φιλαγρίου Γραμματικού, 54)

Ένας αστείος σχολαστικός, όταν ξέμεινε από χρήματα, άρχισε να πουλά τα βιβλία του. Έγραψε τότε στον πατέρα του το εξής: «Πατέρα, να μου δώσεις συγχαρητήρια, γιατί ήδη ζω από τα βιβλία».

(Φιλόγελως, Εκ των Ιεροκλέους και Φιλαγρίου Γραμματικού, 55)

Ένας σχολαστικός, ένας φαλακρός και ένας κουρέας βρέθηκαν μαζί σε μια ερημιά και συμφώνησαν να φυλάνε σκοπιά τέσσερις ώρες ο καθένας για να μην τους κλέψουν. 
Στον κουρέα έτυχε ο κλήρος να φυλάξει πρώτος και εκείνος, θέλοντας να κάνει ένα αστείο, ξύρισε το κεφάλι του σχολαστικού όταν αυτός κοιμόταν. Μόλις τελείωσε η βάρδια του τον ξύπνησε. Ο σχολαστικός ένοιωσε το κεφάλι του κρύο και, αφού ψάχτηκε, βρήκε το κεφάλι του γουλί και είπε χολωμένος: «Αυτός ο κουρέας είναι μεγάλο κάθαρμα. Μπερδεύτηκε τόσο, που αντί για μένα, ξύπνησε τον Φαλακρό!».

(Φιλόγελως, Εκ των Ιεροκλέους και Φιλαγρίου Γραμματικού, 56)

Ένα σχολαστικό που είχε αποκτήσει παιδί με μια δούλα τον συμβούλεψε ο πατέρας του να σκοτώσει το παιδί. 
Τότε ο σχολαστικός του απάντησε: «Κοίταξε πρώτα εσύ να σκοτώσεις τα δικάσου τα παιδιά και μετά να έρθεις να με συμβουλέψεις να σκοτώσω το δικό μου».

(Φιλόγελως, Εκ των Ιεροκλέους και Φιλαγρίου Γραμματικού, 57)

Κάποιος σχολαστικός επισκέφθηκε τους γονείς ενός φίλου του που είχε πεθάνει. 
Και μόλις αντίκρισε τον πατέρα του νεκρού να κλαίει και να λέει «Παιδί μου, με κατέστρεψες» και τη μητέρα «Παιδί μου, έσβησες το φως των ματιών μου», είπε στους φίλους του: «Αν όντως έκανε τέτοια πράγματα, θα έπρεπε να καεί ζωντανός!»

(Φιλόγελως, Εκ των Ιεροκλέους και Φιλαγρίου Γραμματικού, 69)

Ένας σχολαστικός απέκτησε γιο. Κι όταν τον ρώτησαν τι όνομα θα του δώσει, απάντησε: «Το δικό μου όνομα θα πάρει. Εγώ και χωρίς όνομα κάπως θα τα βολέψω».

(Φιλόγελως, Εκ των Ιεροκλέους και Φιλαγρίου Γραμματικού, 95)

Κάποιος είπε σ’ ένα σχολαστικό: «Δάνεισέ με, σε παρακαλώ, ένα πανωφόρι μέχρι το χωράφι». Κι’ εκείνος: «Μέχρι τον αστράγαλο έχω, αλλά μέχρι το χωράφι δεν έχω».

(Φιλόγελως, Εκ των Ιεροκλέους και Φιλαγρίου Γραμματικού, 99)

Σημείωση1: Κατά την ύστερη Αρχαιότητα κυκλοφορούσε και ήταν πολύ δημοφιλής μια ανθολογία “ανεκδότων” (με τη σημερινή σημασία του όρου), που λεγόταν “Φιλόγελως”. Ανθολόγοι και επιμελητές του φέρονται ο Ιεροκλής και ο Φιλάγριος. Πρόκειται για έξυπνα και δροσερά αστεία, ορισμένα από τα οποία είναι παρμένα από τον κατά διακόσια χρόνια παλαιότερό τους Λουκιανό ή και από ακόμη αρχαιότερες πηγές.
Σημείωση 2: Σχολαστικός (εδώ) σημαίνει ο στενόμυαλος, αυτός που είναι υπερβολικά προσηλωμένος στις τυπικές λεπτομέρειες σε βάρος της ουσίας.

_____________________________
Πηγή: Ι. Γρυντάκης, Γ. Δάλκος, Ά. Χόρτης, Έ. Χόρτης :
“Η άλλη όψη της Ιστορίας - Ιστορικά ανέκδοτα από την αρχαία Ελλάδα”. Από τις εκδόσεις "Σαββάλας".

1 σχόλιο: