4 Μαΐου 2019

Νικόλας Άσιμος, έκθεση ανέκδοτου αρχείου του

Έκθεση (Παρ 03 Μαι 2019 - Τετ 15 Μαι 2019) Ανέκδοτου Αρχείου του Νικόλα Άσιμου στο "Ρομάντσο". 31 χρόνια μετά κι ο Νικόλας υπάρχει, μέσα από τα τραγούδια του... Πάντως σήμερα ο Νικόλας Άσιμος δεν θα είχε θέση στα Εξάρχεια.

Ο Νικόλας Άσιμος τις πρώτες πρωινές ώρες της 17ης Μάρτη 1988, “έφυγε” για μια ατελείωτη ΒΟΛΤΑ, κι όσο κι αν το ζήτησε από τους δημοσιογράφους (στα τελευταία του σημειώματα), όπου χαρακτηριστικά λέει: "παρακαλώ τους δημοσιογράφους κι άλλους έξυπνους να μην ασχοληθούν μαζί μου γιατί δεν ξέρουν", πολλοί πια, αφιερώνουν χρόνο και μελάνι, γι αυτόν.

31 χρόνια μετά κι ο Νικόλας υπάρχει, μέσα από τα τραγούδια του, τη δυναμική των στίχων του, και πολλές ιστορίες γύρω απ τη ζωή του. 31 χρόνια μετά, και για ΠΡΩΤΗ φορά , θα εκτεθεί στο κοινό το ΑΡΧΕΙΟ του Νικόλα. Μακριά από ιστορίες και φήμες, παρά μόνο το ίδιο το χειρόγραφο υλικό, θα “μιλήσει” για τον Άσιμο. Από τις 3 έως τις 15 Μαΐου, πραγματοποιήται στο "ΡΟΜΑΝΤΣΟ" η προαναγγελθείσα έκθεση.

Με αφορμή το αρχείο, 15 εικαστικοί καλλιτέχνες δημιούργησαν και εκθέτουν έργα, στον πρώτο όροφο του κτιρίου, με τα οποία πραγματεύονται κοινωνικούς προβληματισμούς του τότε σε σχέση με το σήμερα, ενώνουν τη εποχή του με τη δική μας, και εν τέλει μας καλούν σε μια βόλτα. 

Στα Εξάρχεια τη δεκαετία του ’80.

«Ελάτε μαζί μας μια βόλτα», είναι ο τίτλος της, εμπνευσμένος από το πλακάτ που κρατούσε ο Ασιμος στα Εξάρχεια τη δεκαετία του ’80. «Θα σας ανοίξουμε τα μάτια», μας παρότρυνε τότε, ντυμένος αλλόκοτα με ένα φόρεμα και ένα σάλι στους ώμους. Μα όσο αλλόκοτη έμοιαζε η συμπεριφορά του, τόσο τρυφερά, ακόμα και μέσα στον σαρκασμό τους, ήταν μερικά τραγούδια του που ερμήνευσαν, εκτός από τον ίδιο, η Χάρις Αλεξίου και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου.

Μια βόλτα που συμπεριλαμβάνει συναυλίες τις 2 πρώτες μέρες της έκθεσης, και θα ολοκληρωθεί την τελευταία, την 15η Μάη με μια ακόμη μεγάλη συναυλία. 

Αφίσα για τις παράνομες κασέτες που ηχογραφούσε και διακινούσε ο ίδιος.

Το αρχείο περιλαμβάνει: χειρόγραφα του Νικόλα, γνωστά του τραγούδια -την ώρα που τα φτιάχνει, με διορθώσεις, λάθη, διαφορετικοί στίχοι, ΑΝΕΚΔΟΤΑ τραγούδια και στίχους, χειρόγραφες σκέψεις του σε πολλά θέματα, καταγγελίες, αφίσες συναυλιών, πλούσιο φωτογραφικό υλικό, τα τελευταία του σημειώματα και πολλά άλλα. 

"Μπαγάσας" - Άσιμος, ερμηνεύει ο ίδιος

«Στα τετράδιά του υπάρχουν γνωστά τραγούδια του, αλλά και πολλοί ανέκδοτοι στίχοι, που όλα δείχνουν τον τρόπο εργασίας του. Για τον "Μπαγάσα" υπάρχει ένα εντυπωσιακό δισέλιδο γεμάτο διορθώσεις, ενώ το "Θα ’ρθω να σε βρω" το συναντάμε επτά φορές στο αρχείο. Παίδευε το υλικό του, δεν έμενε εύκολα ικανοποιημένος, γι’ αυτό παρατηρούμε πολλές αλλαγές στο ίδιο κομμάτι» λέει ο εικαστικός και διευθυντής της διοργάνωσης Φώτης Καραγεωργίου. 

"Θα ’ρθω να σε βρω" - Άσιμος

Το αρχείο έχει παραχωρήσει για τις ανάγκες τις έκθεσης, η οικογένεια Ασημόπουλου, με τη σύμφωνη γνώμη της κόρης του Νικόλα. Η έκθεση τελεί υπό την αιγίδα της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών.

Ο Νικόλας Άσιμος δεν θα είχε θέση στα Εξάρχεια σήμερα

Ο Νικόλαος Ασημόπουλος (έκανε το επώνυμό του «Ασιμος, με γιώτα»), γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, μεγάλωσε στην Κοζάνη, εισήχθη στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ, αλλά το 1973 τα εγκατέλειψε όλα και ήρθε στην Αθήνα. Στις μπουάτ της Πλάκας συνεργάστηκε με πολλούς, η πρώτη δισκογραφική του απόπειρα το 1975 λογοκρίθηκε, και έκτοτε ηχογραφούσε και διακινούσε κασέτες ο ίδιος. 

Aυτοσχέδιες παραστάσεις στον δρόμο

Στην Αθήνα έστηνε αυτοσχέδιες παραστάσεις στον δρόμο, συχνά διέκοπτε την κυκλοφορία, έκανε περάσματα σε κινηματογραφικές ταινίες. Η σχέση με τα ψυχιατρεία ξεκίνησε το 1981. Οσοι έζησαν τον Ασιμο λένε ότι πάλευε με τους δαίμονές του. Το 1988, λίγο πριν δικαστεί κατηγορούμενος για βιασμό, βρέθηκε κρεμασμένος στο σπίτι του στην οδό Καλλιδρομίου 55. Ηταν μόλις 38 ετών... 

Στα Εξάρχεια τη δεκαετία του ’80.

Μελετώντας το αρχείο, ο Φώτης Καραγεωργίου τον περιγράφει ευαίσθητο, ρομαντική ψυχή, άνθρωπο ανάποδο και δύσκολο, «ένα παιδί». «Το ερώτημα είναι αν θα μπορούσε να σταθεί στις μέρες μας. Τα Εξάρχεια ξέφυγαν από την καλλιτεχνία, την ανταλλαγή ιδεών, το καλλιτεχνικό αλισβερίσι στο οποίο είχε θέση ο Ασιμος, εκείνη την εποχή. Σήμερα δεν θα μπορούσε να υπάρχει εκεί. Σίγουρα υπήρξε πρωτοπόρος στο θέατρο του δρόμου. Τότε όμως θεωρούνταν “παλαβός”. Ψάχνω να βρω αν όλα αυτά γίνονταν εν γνώσει του. Μου θυμίζει τον ντανταϊσμό κι άλλα κινήματα. Δεν ξέρω αν τα γνώριζε, αλλά σίγουρα τα ζούσε. Καταργούσε τα όρια μεταξύ ζωής και τέχνης».

Πηγές: romantso.gr, kathimerini.gr, youtube.com






yle="text-align: center;">

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου