12 Νοεμβρίου 2013

Ο κόσμος δεν θέλει να σκέφτεται...

Αφηρημένες ...Σκέψεις 


Παρακολουθώντας αυτές τις μέρες στην TV τη συζήτηση στη Βουλή πάνω στην πρόταση δυσπιστίας και ακούγοντας τους εκπροσώπους του λαού να αναπτύσσουν τα "επιχειρήματά τους", στηρίζοντας οι μεν τις πάγιες θέσεις τους οι δε τις συνεχώς μεταβαλλόμενες θεωρίες τους, προσπάθησα να κατανοήσω γιατί πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους έπρεπε να αποτελούν την επιλογή του λαού. 
Κάποια στιγμή μου πέρασε από το μυαλό ο παρακάτω διάλογος:

- "Ξέρετε κύριε Στάντλερ, ο κόσμος δεν θέλει να σκέφτεται. Κι όσο περισσότερα προβλήματα αντιμετωπίζει, τόσο λιγότερο θέλει να σκέφτεται.

Όμως με κάποιον ενστικτώδη τρόπο οι άνθρωποι νιώθουν ότι οφείλουν να σκέφτονται, κι αυτό τους κάνει να νιώθουν ενοχές. Έτσι εξυμνούν κι ακολουθούν πιστά κάθε θεωρία που μπορεί να τους προσφέρει μια δικαιολογία για να μη σκέφτονται. Κάθε θεωρία που μετατρέπει σε αρετή – σε υψηλή πνευματική αρετή – την αμαρτία τους, την αδυναμία τους, την ενοχή τους".

- "Κι εσύ αυτό θέλεις να κάνεις; Να γίνεις κόλακας των ενοχών τους;"

- "Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να γίνει κανείς δημοφιλής". 

[Είναι ένα μικρό απόσπασμα από το έργο "Ο Άτλας Επαναστάτησε" (Atlas Shrugged) της Άϋν Ράντ (Ayn Rand)].

Σίγουρα όμως, ακόμη και όταν κάποιος δεν σκέφτεται, όσο και όπως και αν δικαιολογεί αυτή του την αδυναμία, την ευθύνη της επιλογής του τη φέρει ακέραια.


_______________
Το σκίτσο είναι του Ηλία Μακρή από την "Καθημερινή"






yle="text-align: center;">

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου