Τουρκικές εκλογές: Πώς βλέπει η Ελλάδα το αποτέλεσμα

Φόβοι και ελπίδες μετά τον πρώτο γύρο των τουρκικών εκλογών για την ανάδειξη προέδρου. Τι προβληματίζει την Αθήνα. Από την Καθημερινή:

Τι σημαίνει για την Ελλάδα η διάψευση των δημοσκοπήσεων που εμφάνιζαν την τουρκική αντιπολίτευση να προηγείται στις εκλογές της Κυριακής; Είναι το διαφαινόμενο πλεονέκτημα υπέρ του Ταγίπ Ερντογάν και η διενέργεια δεύτερου γύρου θετική εξέλιξη, με δεδομένο ότι ίσως είναι καλύτερο για τη χώρα μας να συνδιαλέγεται με «τον διάβολο που ξέρει» παρά με έναν απρόβλεπτο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου;

Η Αθήνα αντιμετωπίζει με ψυχραιμία το αποτέλεσμα και είναι έτοιμη να συνεργαστεί με όποιον αναδειχθεί νικητής σε δύο εβδομάδες. Αυτό είναι το μήνυμα του ΥΠΕΞ Νίκου Δένδια, ο οποίος εξέφρασε χθες την ελπίδα πως θα συνεχιστεί το κλίμα που δημιουργήθηκε με την επίσκεψή του στις σεισμόπληκτες περιοχές της Τουρκίας και «θα δοθεί ένα παράθυρο ευκαιρίας να προσπαθήσουμε να βρούμε μια λύση στη διαφορά μας». Επισήμανε, δε, πως η ρητορική Ερντογάν το τελευταίο διάστημα τείνει προς τη δημιουργία αυτής της ελπίδας. 

Υπενθυμίζεται ότι σε προεκλογική δήλωσή του στην «Κ» και στον ανταποκριτή μας Μανώλη Κωστίδη, ο Τούρκος πρόεδρος είχε πει: «Με την Ελλάδα μπορούμε να αφήσουμε στην άκρη τις εχθρότητες και τους ανταγωνισμούς, αυτό έφθειρε πολύ και τις δύο χώρες και δεν πρέπει να συνεχιστεί. Εύχομαι οι εκλογές και της Ελλάδας και της Τουρκίας να γίνουν η αρχή μιας νέας εποχής. Εμείς από την Τουρκία στέλνουμε στην Ελλάδα τους εγκάρδιους φιλικούς χαιρετισμούς μας». 

Εξίσου συμφιλιωτικός εμφανίστηκε εξάλλου την Κυριακή σε αντίστοιχη δήλωσή του στην κυριακάτικη «Κ» και ο Κιλιτσντάρογλου: «Ως προς τις σχέσεις με την Ελλάδα, θέλουμε να μετατρέψουμε το Αιγαίο πέλαγος σε περιοχή ειρήνης, όπως συνέβη την περίοδο που ήταν ΥΠΕΞ ο Ισμαήλ Τζεμ». 

Παράθυρο για επαφές χωρίς ψευδαισθήσεις
Ειδικότερα, ο δημοσιογράφος Βασίλης Νέδος στο δημοσίευμα μεταξύ άλλων τονιζει: 

(...) Στην Αθήνα, όπως το προηγούμενο χρονικό διάστημα σημειώθηκε και δημοσίως από κάθε επίσημο δίαυλο, δεν υπάρχουν ψευδαισθήσεις σχετικά με τις προοπτικές αλλαγής στρατηγικής της Τουρκίας ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Η διαφαινόμενη επικράτηση του Ερντογάν, ο οποίος αποτελεί τον πολιτικό ηγέτη που εφαρμόζει στην πράξη το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» και επιθυμεί τη μετατροπή της χώρας του σε πυλώνα ισχύος με αυξημένη αυτονομία από τη Δύση, δεν αλλάζει τα βασικά σενάρια για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις το επόμενο χρονικό διάστημα. Αν και σε σημαντικούς πολιτικούς και διπλωματικούς κύκλους στην Αθήνα υπάρχει η εκτίμηση πως μια τελευταία θητεία ίσως οδηγήσει τον Ερντογάν στην ανάγκη να κατασκευάσει μια κληρονομιά, στην οποία θα περιλαμβάνεται η οικονομική ανοικοδόμηση και η επίλυση των διαφορών με τους γείτονες της Τουρκίας. 

Παρότι αυτή η θέση περιγράφεται δημοσίως ως βούληση και της Αγκυρας, εκείνο που διαφεύγει είναι ότι η επίλυση αυτή θα πρέπει να γίνει με συγκεκριμένους όρους, οι οποίοι δεν είναι καθόλου βέβαιο πως μπορεί να γίνουν αποδεκτοί από την Αθήνα (...)  Στην Αθήνα υπάρχει πολιτική βούληση να αξιοποιηθεί το παράθυρο νηνεμίας που άνοιξε μετά τις 6 Φεβρουαρίου και τους καταστροφικούς σεισμούς στη νότια και νοτιοανατολική Τουρκία. (...)

Προέχει η αποκατάσταση διαύλου επικοινωνίας με τον Ερντογάν

Ο καθηγητής και αναλυτής διεθνών θεμάτων Κωσνσταντίνος Φίλης μεταξύ άλλων τονιζει: 

Αν και τα πρόσωπα δεν είναι απαραιτήτως καθοριστικά στη διαμόρφωση και άσκηση της πολιτικής ενός κράτους, στην περίπτωση της Τουρκίας, ελλείψει θεσμών και λόγω υπερσυγκέντρωσης εξουσιών στο Λευκό Παλάτι, ο Ερντογάν είναι άκρως επιδραστικός στην εξωτερική πολιτική. Στα ελληνοτουρκικά, αυτό που χρειάζεται να γίνει πρώτα είναι να αποκατασταθεί ο απευθείας δίαυλος επικοινωνίας με τον Ερντογάν. Να καλλιεργηθεί εμπιστοσύνη μεταξύ του Ελληνα πρωθυπουργού και του Τούρκου προέδρου (...) Αν όμως δεν υπάρξει ουσιαστική εξέλιξη επί τα βελτίω, μετά ένα το πολύ ενάμιση χρόνο, δεν αποκλείεται να επιστρέψουμε στην ένταση του περασμένου χρονικού διαστήματος, πριν από τον σεισμό (...)

Πάντως ο Τούρκος πρόεδρος αισθάνεται –μετά τη διαφαινόμενη επανεκλογή του– πανίσχυρος, εντούτοις στην πράξη θα είναι πιο εύθραυστος, όπως και η οικονομία του. Προς τούτο, επειδή είναι αναγκασμένος να στραφεί στη Δύση για την προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων και εν γένει κεφαλαίων υποστηρικτικών προς την ανάκαμψη της οικονομίας, η Ελλάδα μπορεί να σταθεί αρωγός σε αυτή την προσπάθεια σε σχέση με την Ε.Ε., ειδικότερα δε για την αναβάθμιση της Τελωνειακής Ενωσης. Ομως μια τέτοια συμβολή θα συνοδεύεται από όρους και προϋποθέσεις σε σχέση με τον ελληνοτουρκικό διάλογο (...)

Ο Ερντογάν θεωρεί ότι το παγκόσμιο σύστημα βρίσκεται σε ανακατάταξη και είναι η ευκαιρία του να καθιερώσει την Τουρκία ως μια δύναμη παγκόσμιας εμβέλειας. Κατά την άποψή του αυτό το εγχείρημα περνάει μέσα από την επικυριαρχία τουλάχιστον στο εγγύς εξωτερικό, άρα Ελλάδα και Κύπρος αποτελούν εμπόδια. Ας ελπίσουμε, χωρίς πάντως να έχουμε μεγάλες προσδοκίες, ότι θα συνειδητοποιήσει εγκαίρως πως η ενίσχυση του ρόλου της Τουρκίας, τουλάχιστον σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, εξαρτάται από τη συνεργατική διάθεση της Αγκυρας και τις γενικότερες συμπράξεις στην περιοχή και όχι από το ξετύλιγμα μιας αναθεωρητικής ατζέντας που οδηγεί σε αέναους ανταγωνισμούς, οι οποίοι αντί να ενώνουν απομονώνουν.

Πηγή: Τουρκικές εκλογές: Πώς βλέπει η Ελλάδα το αποτέλεσμα | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (kathimerini.gr)

Σχετικές αναρτήσεις:
Πως θα επηρεάσει η κάλπη την πολιτική της Αγκυρας έναντι της Ελλάδας (12.5.2023)
Θα αλλάξει η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας αν χάσει τις εκλογές ο Ερντογάν; (10.5.2023)