από το capital.gr
Το δημοψήφισμα της Κυριακής στην Ιταλία δημιουργεί ένα "ρήγμα" μεταξύ των μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη η Ευρωζώνη για να μείνει "ζωντανή" και του αυξανόμενου "κύματος" λαϊκισμού, όπως τονίζει σε δημοσίευμά της η Wall Street Journal.
Η ήττα του Ρέντσι σηματοδοτεί το τραγικό ξεκίνημα για μία χρονιά που αναμένεται να καταστεί καθοριστική για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σημειωτέον πως για το 2017 είναι προγραμματισμένες εκλογές σε τρία ιδρυτικά κράτη - μέλη της ΕΕ. Άλλωστε, το δημοψήφισμα της Κυριακής οδηγεί και την Ιταλία σε εκλογές, την ερχόμενη χρονιά.
Την ίδια ώρα, στην Ευρώπη, τα (άλλοτε) κυρίαρχα κόμματα χάνουν έδαφος, έναντι λαϊκιστικών κινημάτων - εκ των οποία πολλά ακροδεξιάς πεποιθήσεως. Πάντως, στην Αυστρία, ο Αλεξάντερ Βαν ντερ Μπέλεν επικράτησε έναντι του Νόρμπερτ Χόφερ, στις προεδρικές εκλογές.
Πίσω στην Ιταλία, ως μεγαλύτερος νικητής του δημοψηφίσματος αναδεικνύεται ο Μπέπε Γκρίλο του Κινήματος των Πέντε Αστέρων, ο οποίος και προκρίνει ένα μη δεσμευτικό δημοψήφισμα για την παραμονή της Ιταλίας στο ευρώ.
Οι Ιταλοί αψήφησαν τα σχέδια του Ρέντσι για τη συνταγματική μεταρρύθμιση. "Τα αντικαθεστωτικά αισθήματα είναι ισχυρότερα από την επιθυμία για μεταρρύθμιση", παρατηρεί ο Stefano Stefanini, σύμβουλος της Podesta Group. "Υπάρχει απροθυμία για αλλαγή, ένας έμφυτος συντηρητισμός στην Ιταλία". Αυτό είναι το παράδοξο στην "καρδιά" της ευρωπαϊκής - και αμερικανικής - πολιτικής σήμερα: Η αντίσταση των ψηφοφόρων στην αλλαγή οδηγεί σε ολοένα και περισσότερες αντικαθεστωτικές επιλογές στις κάλπες. Και ανεξάρτητα από το εάν τα λαϊκιστικά κόμματα καταφέρουν να αναλάβουν την εξουσία, "ταρακουνούν" ήδη το κέντρο της Ευρώπης.
Λίγοι είναι εκείνοι που εκτιμούν πως η Ιταλία δεν χρειάζεται ριζικές μεταρρυθμίσεις. Χωρίς αυτές, εγείρονται ερωτηματικά για το εάν η χώρα θα μπορέσει να επιβιώσει μακροπρόθεσμα, χρησιμοποιώντας το ίδιο νόμισμα με τη Γερμανία. Από όταν η Ιταλία έγινε μέρος του ευρώ, το 1999, η οικονομία της έχει εισέλθει σε στασιμότητα και το χρέος έχει "σκαρφαλώσει" στο 133% του ΑΕΠ, ήτοι το δεύτερο μεγαλύτερο μετά της Ευρώπης.
Η "επιδιόρθωση" των οικονομικών είναι βασική, προκειμένου να θεραπευτούν οι αδυναμίες της Ευρωζώνης, αλλά αυτό ίσως δεν αρκεί. Πολλοί οικονομολόγοι και αξιωματούχοι επισημαίνουν πως χρειάζεται επίσης μία στενότερη ένωση μεταξύ των χωρών του ευρώ. Όλα αυτά ασκούν ισχυρές πιέσεις στη Γερμανία και στην Άνγκελα Μέρκελ, η οποία προσπαθεί να κρατήσει την Ευρώπη ενωμένη, μετά και από την απόφαση της Βρετανίας να αποχωρήσει από την Ε.Ε.. Η καγκελάριος δεν έχει όμως πολλά περιθώρια ελιγμών, αφού βρίσκεται αντιμέτωπη με την ακροδεξιά.
Αλλά και στη Γαλλία, καθώς ο Φρανσουά Ολάντ αποχωρεί και το Εθνικό Μέτωπο κερδίζει έδαφος, η παραδοσιακή γαλλο-γερμανική κινητήρια δύναμη φαίνεται να κλονίζεται.
Αν και η ήττα του Ρέντσι δεν σημαίνει και το τέλος της πολιτικής του καριέρας, προστίθεται στη λίστα με τους ηγέτες που έπεσαν "θύματα" αυτής της αντίστασης στα πολιτικά καθεστώτα, μετά τον Ντέιβιντ Κάμερον που ηττήθηκε από το Brexit, την Χίλαρι Κλίντον που έχασε από τον Τραμπ και τον Ολάντ.
Η ήττα Ρέντσι δεν σημαίνει πως ο Γκρίλο θα αναλάβει την εξουσία, ωστόσο σηματοδοτεί μια "στροφή" στην πολιτική στην Ευρώπη.
Το «όχι» επικράτησε στο ιταλικό δημοψήφισμα
Νέος πρόεδρος της Αυστρίας ο Αλεξάντερ Βαν Ντερ Μπέλεν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου