Μήπως "συμφέρει περισσότερο να αγοράσουμε 300 ηλεκτρονικές ταμπλέτες στους βουλευτές παρά να τυπώνουμε τόνους χαρτιού, τους οποίους, όπως αποδείχθηκε πολλάκις, ουδείς διαβάζει, τουλάχιστον καθ’ ολοκληρίαν"; Μια απλή ιδέα που διαβάζω σε ένα άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη στην "Καθημερινή".
Βέβαια, στην περίπτωση που γινόταν μια τέτοιου είδους εισήγηση, η απόρριψη θα στηριζόταν στα συνήθη "επιχειρήματα": "Σιγά μη σωθεί το ρωμαίικο από τη φωτοαντιγραφή" ή "εδώ δεν γίνονται αυτά"! Βλέπεις τους βουλευτές μας (υποτίθεται) ότι τους απασχολούν μόνο "μεγάλες" ιδέες!
Το σχετικό απόσπασμα στη συνέχεια:
του Πάσχου Μανδραβέλη
Πήραν φωτιά, λέει, τα φωτοαντιγραφικά της Βουλής την περασμένη Παρασκευή το απόγευμα, όταν κατατέθηκε το πολυνομοσχέδιο. Οι υπάλληλοι έπρεπε να φωτοτυπούν το βαρύ πολυνομοσχέδιο των 800 σελίδων έως τα χαράματα του Σαββάτου, έτσι ώστε οι βουλευτές να έχουν ένα περιθώριο 40 ωρών για να το διαβάσουν. Συνολικά πρέπει να τυπώθηκαν πάνω από 240.000 σελίδες για τους 300 βουλευτές (πιθανώς και για άλλους παράγοντες του Κοινοβουλίου). Ελπίζουμε ότι μετά το χαρτί ανακυκλώνεται.
Δεν ξέρουμε το κόστος αυτής της «φωτοαντιγραφικής επιχείρησης», αλλά μπορεί να συμφέρει περισσότερο να αγοράσουμε 300 ηλεκτρονικές ταμπλέτες στους βουλευτές παρά να τυπώνουμε τόνους χαρτιού, τους οποίους, όπως αποδείχθηκε πολλάκις, ουδείς διαβάζει· τουλάχιστον καθ’ ολοκληρίαν. Μπορεί να μη γνωρίζουμε ποιο είναι το ακριβές κόστος για τη φωτοαντιγραφή, αλλά από τον απολογισμό του 2013 της Βουλής βλέπουμε ότι το κονδύλι για χαρτί και γραφική ύλη ήταν 230.000 ευρώ· για εφημερίδες, περιοδικά, συναφείς εκδόσεις κ.λπ. (που επίσης υπάρχουν ηλεκτρονικά) ήταν 850.000 ευρώ· για προμήθεια μηχανών φωτοαντιγραφής 75.000 ευρώ. Σε αυτά πρέπει να προσθέσουμε και το κόστος συντήρησης των μηχανημάτων –για όλο τον εξοπλισμό της Βουλής ήταν 1.097.000 ευρώ– συν βέβαια το κόστος εργασίας, το οποίο ειδικά στη Βουλή είναι αρκετά αλμυρό.
Συζητούμε αυτήν την παράμετρο, διότι στην Ελλάδα είμαστε γενικά χουβαρντάδες με τις δαπάνες με δύο βασικά επιχειρήματα: α) Σιγά μη σωθεί το ρωμαίικο από τη φωτοαντιγραφή· όσο κι αν αυτή κοστίζει, β) Για κάθε μέτρο εξοικονόμησης η απάντηση είναι: «εδώ δεν γίνονται αυτά». Αντιθέτως στις ΗΠΑ, αυτόν τον καιρό συζητούν για το πώς το κράτος θα εξοικονομήσει χρήματα, αλλάζοντας ακόμη και τη γραμματοσειρά των κυβερνητικών εγγράφων, έτσι ώστε να ξοδεύουν λιγότερα...
Πήραν φωτιά, λέει, τα φωτοαντιγραφικά της Βουλής την περασμένη Παρασκευή το απόγευμα, όταν κατατέθηκε το πολυνομοσχέδιο. Οι υπάλληλοι έπρεπε να φωτοτυπούν το βαρύ πολυνομοσχέδιο των 800 σελίδων έως τα χαράματα του Σαββάτου, έτσι ώστε οι βουλευτές να έχουν ένα περιθώριο 40 ωρών για να το διαβάσουν. Συνολικά πρέπει να τυπώθηκαν πάνω από 240.000 σελίδες για τους 300 βουλευτές (πιθανώς και για άλλους παράγοντες του Κοινοβουλίου). Ελπίζουμε ότι μετά το χαρτί ανακυκλώνεται.
Δεν ξέρουμε το κόστος αυτής της «φωτοαντιγραφικής επιχείρησης», αλλά μπορεί να συμφέρει περισσότερο να αγοράσουμε 300 ηλεκτρονικές ταμπλέτες στους βουλευτές παρά να τυπώνουμε τόνους χαρτιού, τους οποίους, όπως αποδείχθηκε πολλάκις, ουδείς διαβάζει· τουλάχιστον καθ’ ολοκληρίαν. Μπορεί να μη γνωρίζουμε ποιο είναι το ακριβές κόστος για τη φωτοαντιγραφή, αλλά από τον απολογισμό του 2013 της Βουλής βλέπουμε ότι το κονδύλι για χαρτί και γραφική ύλη ήταν 230.000 ευρώ· για εφημερίδες, περιοδικά, συναφείς εκδόσεις κ.λπ. (που επίσης υπάρχουν ηλεκτρονικά) ήταν 850.000 ευρώ· για προμήθεια μηχανών φωτοαντιγραφής 75.000 ευρώ. Σε αυτά πρέπει να προσθέσουμε και το κόστος συντήρησης των μηχανημάτων –για όλο τον εξοπλισμό της Βουλής ήταν 1.097.000 ευρώ– συν βέβαια το κόστος εργασίας, το οποίο ειδικά στη Βουλή είναι αρκετά αλμυρό.
Συζητούμε αυτήν την παράμετρο, διότι στην Ελλάδα είμαστε γενικά χουβαρντάδες με τις δαπάνες με δύο βασικά επιχειρήματα: α) Σιγά μη σωθεί το ρωμαίικο από τη φωτοαντιγραφή· όσο κι αν αυτή κοστίζει, β) Για κάθε μέτρο εξοικονόμησης η απάντηση είναι: «εδώ δεν γίνονται αυτά». Αντιθέτως στις ΗΠΑ, αυτόν τον καιρό συζητούν για το πώς το κράτος θα εξοικονομήσει χρήματα, αλλάζοντας ακόμη και τη γραμματοσειρά των κυβερνητικών εγγράφων, έτσι ώστε να ξοδεύουν λιγότερα...
Πηγή: www.kathimerini.gr 06.04.2014
Ολόκληρο το άρθρο στο:
http://www.kathimerini.gr/761506/opinion/epikairothta/politikh/h-istoria-mias-aplhs-ideas
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου