Διαβάστε ορισμένα βασικά σημεία του άρθρου στη συνέχεια:
Αν η υπεξαίρεση 17 εκατομμυρίων σε βάζει μέσα ισόβια, ποια πρέπει να είναι η τιμωρία για υπεξαίρεση 1,2 δις ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ; Ο υπεξαιρέτης, στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι το κομματικό πελατειακό σύστημα. Κι αυτός που ανέλαβε τη βρόμικη δουλειά λέγεται Προκόπης Παυλόπουλος. Για τους φίλους, Πάκης.
Η κομπίνα είναι γνωστή. Για να παρακάμψουν το ΑΣΕΠ, οι κομματικοί μηχανισμοί είχαν εφεύρει τη μέθοδο των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου. Πήγαινε ο «πελάτης» στο γραφείο του βουλευτή, του δημάρχου, του υπουργού κ.λπ. και αυτός τον έστελνε σε ένα από τα δεκάδες χιλιάδες νομικά πρόσωπα που «εποπτεύει» το Δημόσιο. Συνήθως του έδινε κι ένα σημείωμα: «με σύσταση της κας Τάδε» – όπου κα Τάδε ήταν η ιδιαιτέρα του κομματάρχη...
Όμως, η αβεβαιότητα είναι κακό πράγμα... Πίεζαν, λοιπόν, οι συμβασιούχοι: «Μονιμοποιήστε μας, γιατί δεν θα σας ξαναψηφίσουμε». Πόσοι ήταν αυτοί; Κανένας δεν ξέρει, ούτε καν κατά προσέγγιση. Το κράτος αποφεύγει να μετράει. Υπολογίζονται, πάντως, σε τουλάχιστον 200.000!
Ήταν άχρηστοι όλοι; Φυσικά και όχι! Κάποιοι μπορεί να ήταν και ιδιαίτερα ικανοί ως άτομα. Αλλά, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, προσλήφθηκαν ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ούτε οργανική θέση ούτε ανάγκη. Και όλοι, μα όλοι, παρέκαμψαν το ΑΣΕΠ. Όλοι, μα όλοι, ακόμα και σε περιπτώσεις που υπήρχε πραγματική ανάγκη εργασίας, προσπέρασαν αντικανονικά έναν άλλον υποψήφιο που δεν παρακάλεσε τον «κομματικό ΟΑΕΔ»...
Κι ερχόμαστε στο σωτήριο έτος 2004. Πρωταθλητές Ευρώπης, Ολυμπιακοί, τελετές, το παιδί με τη βάρκα που έμπαζε από τότε νερά αλλά κάναμε ότι δεν τα βλέπαμε… Τόσοι έφαγαν, να μη σιγουρέψουν τη μάσα και οι κακόμοιροι συμβασιούχοι; Και βρέθηκε ο σωστός άνθρωπος στη σωστή θέση: Πάκης!
Με το διάταγμα 164/04 μονιμοποιεί τους πελάτες συμβασιούχους εξευτελίζοντας το Σύνταγμα δυο φορές: πρώτον διότι γράφει στα παλιά του τα παπούτσια την ξεκάθαρη απαγόρευση του άρθρου 103 και δεύτερον διότι το κάνει όχι με νόμο ψηφισμένο από τη Βουλή αλλά με προεδρικό διάταγμα! ...Τραβάει ένα ξεγυρισμένο διάταγμα και εν μια νυκτί οι στρατιές των δικών μας παιδιών στρογγυλοκάθονται στο Δημόσιο! Μόνο το ΚΚΕ διαμαρτύρεται ότι ήταν λίγοι όσοι μονιμοποιήθηκαν! Φαίνεται ότι αυτή η καραμπινάτη παρανομία άφησε κάποιους –προφανώς δικούς τους– απ’ έξω!
Πόσοι μπήκαν στο μισθολόγιο τότε; Με τους πιο μετριοπαθείς υπολογισμούς 40.000 μόνο για το 2004. Πόσοι από τότε; Εκατοντάδες χιλιάδες!....
Πόσο κόστισε σε σένα και σε μένα το χουβαρδαλίκι του Πάκη; Να πιάσουμε μόνο τους συμβασιούχους του 2004: 40.000 x 30.000 μέσο μισθολογικό κόστος/άτομο μάς κάνει 1 ΔΙΣ 200 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ! Τόσα υπεξαίρεσε ο Παυλόπουλος από το δικό σου και το δικό μου ιδρώτα. Πάνω από 11 δις μέχρι σήμερα, μόνο για αμοιβές των μονιμοποιημένων πελατών της πρώτης χρονιάς!....
Φυσικά, δεν ήταν ο μόνος. Αλλά η περίπτωσή του είναι case study. Kαι καθώς το κακό σπυρί φαίνεται ότι άρχισε να σπάει, είναι καιρός να μη λέμε μόνο τα πράγματα με το όνομά τους αλλά και τους πράξαντες. Τα πολλά λεφτά δεν ήταν στην απευθείας κλοπή. Ήταν στην έμμεση – τη νομότυπη, σ’ αυτή που τη βάφτιζαν κοινωνική πολιτική και διέλυσε και την κοινωνία και την παραγωγή και την ηθική και το μέλλον μας. Η ιστορία τούς χρωστάει ακόμα ένα πρωτοσέλιδο, σαν του Παπαγεωργόπουλου.
_______________
Πηγή και ολόκληρο το άρθρο του Θάνου Τζήμερου στην ηλεκτρονική έκδοση της Αthens Voice ( http://www.athensvoice.gr/ ) της 1.3.2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου