Ενώ η Ελλάδα προετοιμαζόταν για τις εκλογές του Ιουνίου του 2012 σε κλίμα έντονης πολιτικής αβεβαιότητας, σύμφωνα με τους Financial Times, μια ολιγομελής και κλειστή ομάδα αξιωματούχων από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Eurogroup, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έβαζε τις τελευταίες πινελιές στο μυστικό Σχέδιο Ζ (το τελευταίο γράμμα του λατινικού αλφαβήτου) : Πώς θα οργανωθεί με κάθε λεπτομέρεια η μετάβαση της ελληνικής οικονομίας από το ευρώ στη δραχμή και πώς θα προστατευθούν τα υπόλοιπα μέλη της Ευρωζώνης από τη μετάδοση της κρίσης.
Το γεγονός που οδήγησε στην «εντατικοποίηση» των εργασιών για το «Πλάνο Ζ» ήταν η ενδεχόμενη πολιτική αστάθεια στην Ελλάδα, η πιθανότητα επικράτησης του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιουνίου του 2012, αλλά και η ενδεχόμενη μαζική φυγή καταθέσεων από τις τράπεζες. Το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν αυτό που σταμάτησε την εφαρμογή του σχεδίου.
Αξιωματούχοι που εργάστηκαν πάνω στο σχέδιο Ζ υποστηρίζουν στους «FT» ότι αυτό είχε διπλό ρόλο: Πρώτον να χρησιμεύσει ως επιχείρημα κατά της εκδίωξης της Ελλάδας από το ευρώ, διότι οι προκλήσεις που προέκυπταν, οικονομικές, πολιτικές και τεχνικές ήταν τρομακτικές. Δεύτερον, το Σχέδιο Ζ περιέγραφε με κάθε λεπτομέρεια πως θα έπρεπε να δημιουργηθεί ένα νέο χρηματοπιστωτικό σύστημα για την Ελλάδα.
Τα μέτρα που περιείχε το Σχέδιο Ζ προέβλεπαν τόσο δραστικά μέτρα όπως παύση λειτουργίας όλων των αυτόματων μηχανημάτων ανάληψης μετρητών και επαναφορά των συνοριακών ελέγχων προκειμένου ν' αποτραπεί η μαζική φυγή κεφαλαίων. Μια άλλη πρόταση ήταν στη θέση των ευρώ που κυκλοφορούσαν στην Ελλάδα, τα οποία πλέον δεν θ' αποτελούσαν νόμιμο μέσω συναλλαγών, να εκδοθούν ειδικά χρεωστικά σημειώματα (IOU) με αξία ίση περίπου με το 50% της αξίας των ευρώ. Το ενδεχόμενο να γίνει προσπάθεια εκτύπωσης δραχμών άμεσα απορρίφθηκε ως επιλογή για πρακτικούς λόγους διότι απαιτούσε πολύ χρόνο. Παράλληλα θα έπρεπε να κατασκευαστεί εκ του μηδενός νέο σύστημα για την εκκαθάριση όλων των συναλλαγών από τη στιγμή που η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το Ευρωσύστημα.
Μια άλλη απειλή ήταν ότι η αδυναμία πληρωμής ενός κρατικού ομολόγου ύψους 3,1 δισ. ευρώ που έληγε στις 20 Αυγούστου του 2012 θα οδηγούσε πιθανότατα στην διακοπή της χρηματοδότησης των ελληνικών τραπεζών από την ΕΚΤ και συνεπώς η ελληνική οικονομία θα κατέρρεε. Ενώ μια ακόμη μεγάλη απειλή που θα μπορούσε να οδηγήσει την Ελλάδα εκτός ευρώ ήταν μια επιδρομή στις τραπεζικές καταθέσεις στο διάστημα μεταξύ των δύο εκλογικών αναμετρήσεων.
Πηγή: Αποσπάσματα από άρθρο στην "Καθημερινή"
Ολόκληρο το άρθρο στο: http://www.kathimerini.gr/767165/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/ft-proetoimazan-to-sxedio-z-gia-thn-ellada
Το γεγονός που οδήγησε στην «εντατικοποίηση» των εργασιών για το «Πλάνο Ζ» ήταν η ενδεχόμενη πολιτική αστάθεια στην Ελλάδα, η πιθανότητα επικράτησης του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιουνίου του 2012, αλλά και η ενδεχόμενη μαζική φυγή καταθέσεων από τις τράπεζες. Το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν αυτό που σταμάτησε την εφαρμογή του σχεδίου.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του δημοσιεύματος των «FT», (όπως αναφέρει η "Καθημερινή"), η εκπόνηση του «Πλάνου Ζ» ξεκίνησε τον Ιανουάριο το 2012 υπό την καθοδήγηση των: Γιορκ Άσμουσεν, Τόμας Βίζερ, Μάρκο Μπούτι και Πολ Τόμσεν. Στην προσπάθεια να μην υπάρξουν διαρροές, κανένα σχετικό έγγραφο δεν συντάχθηκε και δεν υπήρξε ανταλλαγή emails. Επίσης, κανένας Έλληνας αξιωματούχος δεν συμμετείχε για τον ίδιο λόγο. Παρά το γεγονός ότι οι «FT» δεν είχαν πρόσβαση σε κανένα σχετικό έγγραφο οι πληροφορίες κάνουν λόγο για λεπτομερή σχεδιασμό ενός ολόκληρου οικονομικού συστήματος.
Αξιωματούχοι που εργάστηκαν πάνω στο σχέδιο Ζ υποστηρίζουν στους «FT» ότι αυτό είχε διπλό ρόλο: Πρώτον να χρησιμεύσει ως επιχείρημα κατά της εκδίωξης της Ελλάδας από το ευρώ, διότι οι προκλήσεις που προέκυπταν, οικονομικές, πολιτικές και τεχνικές ήταν τρομακτικές. Δεύτερον, το Σχέδιο Ζ περιέγραφε με κάθε λεπτομέρεια πως θα έπρεπε να δημιουργηθεί ένα νέο χρηματοπιστωτικό σύστημα για την Ελλάδα.
Τα μέτρα που περιείχε το Σχέδιο Ζ προέβλεπαν τόσο δραστικά μέτρα όπως παύση λειτουργίας όλων των αυτόματων μηχανημάτων ανάληψης μετρητών και επαναφορά των συνοριακών ελέγχων προκειμένου ν' αποτραπεί η μαζική φυγή κεφαλαίων. Μια άλλη πρόταση ήταν στη θέση των ευρώ που κυκλοφορούσαν στην Ελλάδα, τα οποία πλέον δεν θ' αποτελούσαν νόμιμο μέσω συναλλαγών, να εκδοθούν ειδικά χρεωστικά σημειώματα (IOU) με αξία ίση περίπου με το 50% της αξίας των ευρώ. Το ενδεχόμενο να γίνει προσπάθεια εκτύπωσης δραχμών άμεσα απορρίφθηκε ως επιλογή για πρακτικούς λόγους διότι απαιτούσε πολύ χρόνο. Παράλληλα θα έπρεπε να κατασκευαστεί εκ του μηδενός νέο σύστημα για την εκκαθάριση όλων των συναλλαγών από τη στιγμή που η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το Ευρωσύστημα.
Μια άλλη απειλή ήταν ότι η αδυναμία πληρωμής ενός κρατικού ομολόγου ύψους 3,1 δισ. ευρώ που έληγε στις 20 Αυγούστου του 2012 θα οδηγούσε πιθανότατα στην διακοπή της χρηματοδότησης των ελληνικών τραπεζών από την ΕΚΤ και συνεπώς η ελληνική οικονομία θα κατέρρεε. Ενώ μια ακόμη μεγάλη απειλή που θα μπορούσε να οδηγήσει την Ελλάδα εκτός ευρώ ήταν μια επιδρομή στις τραπεζικές καταθέσεις στο διάστημα μεταξύ των δύο εκλογικών αναμετρήσεων.
Ολόκληρο το άρθρο στο: http://www.kathimerini.gr/767165/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/ft-proetoimazan-to-sxedio-z-gia-thn-ellada
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου