25 Ιουλίου 2020

Το Μάτσου Πίτσου γιορτάζει την επέτειο ανακάλυψής του χωρίς τουρίστες

Κλειστή από τον Μάρτιο λόγω της πανδημίας του νέου κορονοϊού, η πόλη των Ίνκας Μάτσου Πίτσου, κύριος τουριστικός προορισμός στο Περού, γιορτάζει σήμερα χωρίς τουρίστες την 109η επέτειο της ανακάλυψής της από τον Αμερικανό εξερευνητή Χίραμ Μπίνγκαμ. 

Η πόλη είναι άδεια μετά την επιβολή της κατάστασης της έκτακτης υγειονομικής ανάγκης, στις 16 Μαρτίου, στη χώρα των Άνδεων. Οι αρχές ήλπιζαν να ξανανοίξουν το Μάτσου Πίτσου σήμερα αλλά αναγκάστηκαν να το αναβάλουν απέναντι στη συνεχιζόμενη αύξηση του αριθμού κρουσμάτων της Covid-19. Το Περού μετρά 371.096 κρούσματα, από τα οποία 17.654 θάνατοι.

Το Μάτσου Πίτσου, το όνομα του οποίου σημαίνει Παλιό Βουνό στη γλώσσα Κέτσουα, οικοδομήθηκε επί βασιλείας του αυτοκράτορα Πατσακούτι (1438 -1471). Ανακαλύφθηκε το 1911 και συμπεριελήφθη στην Παγκόσμια Κληρονομιά της UNESCO το 1983. Η πόλη απέχει σχεδόν 100 χλμ. από το Κούσκο, παλιά πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας των Ίνκας, στο σημερινό νοτιοανατολικό Περού.

Εμβληματικός τόπος της αυτοκρατορίας των Ίνκας που κυριάρχησε στο δυτικό μέρος της Λατινικής Αμερικής επί ένα αιώνα πριν από την ισπανική κατάκτηση τον 16ο αιώνα, το Μάτσου Πίτσου βρίσκεται σε βραχώδη λόφο σε υψόμετρο 2.400 μέτρων. 

Το χρονικό της ανακάλυψης
από τη Βικιπαίδεια:

Η πόλη ανακαλύφθηκε το 1911, στις 24 Ιουλίου, από τον Αμερικανό ιστορικό και αρχαιολόγο Χίραμ Μπίνγκαμ. Ο Μπίνγκαμ ήταν γιος ενός προτεστάντη ιερέα και είχε σπουδάσει Ιστορία και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. Το ενδιαφέρον του στρεφόταν γύρω από την ιστορία των λαών της Λατινικής Αμερικής και για αυτό το 1906–1907 ακολούθησε την ίδια διαδρομή που είχε κάνει και ο Σιμόν Μπολίβαρ από τη ζούγκλα της Βενεζουέλας προς την Κολομβία και το 1908–1909 ταξίδεψε από το Μπουένος Άιρες ως τη Λίμα και το Κούσκο, μέσω της εμπορικής οδού που είχαν χαράξει οι ισπανοί κονκισταδόρες (conquistadores).

Τον Ιούλιο του 1911 ξεκίνησε από το Κούσκο η Περουβιανή αποστολή του Γέιλ (Yale Peruvian expedition), την οποία οργάνωσε και χρηματοδότησε ο Μπίνγκαμ και κάποιοι παλαιοί συμφοιτητές του. Την αποστολή στελέχωναν ένας γιατρός, ένας τοπογράφος, ένας γεωλόγος, ένας μηχανικός, ένας ντόπιος οδηγός, ο ίδιος ο Μπίνγκαμ και ένας παλιός συμφοιτητής του. Σκοπός και στόχος της αποστολής ήταν η ανακάλυψη των χαμένων πόλεων των Ίνκας που ανέφεραν στα κείμενα τους ο Αντόνιο ντε λα Καλάντσα και ο Αντόλφ Μπανταλιέ. Πρώτη στάση της αποστολής ήταν στη κοιλάδα Ουρουμπάμπα για να εξετάσει τα μνημεία των Ίνκας στις πόλεις Ογιοντάι Ταμπό και Μαδορπάμπα. Στη συνέχεια πέρασε στην αριστερή όχθη του ποταμού Ουρουμπάμπα πάνω από μια παλιά ξύλινη ετοιμόρροπη γέφυρα και ξεκίνησε, μέσα από στενά περάσματα, καλυμμένα με πυκνή βλάστηση, να κατευθύνεται στη κορυφή του βουνού. Τελικά έφτασε σε μια ογκώδη απόληξη ενός βράχου που χρησίμευε ως στήριγμα ενός μεγάλου τοίχου. Η ομάδα εντόπισε την είσοδο του τοίχου και βρέθηκε μπροστά στη θέα μιας μεγάλης πέτρινης πόλης που ήταν σκεπασμένη εξ ολοκλήρου με τροπική βλάστηση, καθώς στη διάρκεια αιώνων εγκατάλειψης το Μάτσου Πίτσου είχε μετατραπεί σε ζούγκλα. 

Μέχρι τον Απρίλιο του 1912 ο Μπίνγκαμ εργαζόταν στο Μάτσου Πίτσου καθαρίζοντάς το και μελετώντας το. Ύστερα έγραψε ένα άρθρο και το δημοσίευσε στο National Geographic με τίτλο «Στο θαυμαστό κόσμο του Περού» (In the Wonderland of Peru), περιλαμβάνοντας όλο το χρονικό της ανακάλυψης και πληροφορίες για τα ευρήματά του στο Μάτσου Πίτσου.

Πηγές: naftemporiki.grel.wikipedia.org

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου