12 Ιουλίου 2020

Ο Αλέξανδρος Σβώλος στην επικαιρότητα

Τον διαπρεπή νομικό Αλέξανδρο Σβώλο, ηγετική μορφή της αριστεράς και πρωθυπουργό της «Κυβέρνησης του Βουνού», έφερε στην επικαιρότητα μια γκάφα, αλλά και η ιστορική άγνοια, της Τάνιας Ελευθεριάδου, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στην Καβάλα, η οποία κατά την ομιλία της στη Βουλή για το νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις, χαρακτήρισε τον συνταγματολόγο Αλέξανδρο Σβώλο ως «γνωστό υποστηρικτή» της Νέας Δημοκρατίας.

Συγκεκριμένα, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε, ατυχώς όπως αποδείχθηκε, να απαντήσει στα επιχειρήματα του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος νωρίτερα στην ομιλία του για το νομοσχέδιο που ρυθμίζει τις διαδηλώσεις είχε επικαλεστεί τον Αλέξανδρο Σβώλο.

Το σχετικό απόσπασμα:
- Κυριάκος Μητσοτάκης: Καλώ όλους τους συναδέλφους της αντιπολίτευσης να ξαναδιαβάσουν το νομοσχέδιο στο φως των λόγων του Αλέξανδρου Σβώλου, του εγκυρου θεωρητικού, ηγετικής μορφής της εθνικής αντίστασης και της κεντροαριστεράς (...)
- Τάνια (ή Σουλτάνα) Ελευθεριάδου: Ο κ Μητσοτάκης μας ανέφερε για να υποστηρίξει το νομοσχέδιο του τον κ. Σβώλο, «γνωστό υποστηρικτή» σας (...) είχα και εγώ κάποια σχέση με το ΠΑΣΟΚ ως το 2012 (...) 

Η γκάφα της κ. Ελευθεριάδου (φωτογραφία αριστερά) προκάλεσε την αντίδραση των χρηστών στα κοινωνικά δίκτυα οι οποίοι μάλιστα κάλεσαν τους «συριζαίους» να ανοίξουν κανένα βιβλίο ιστοριας.

Ας θυμηθούμε λοιπόν, με τη βοήθεια της "Βικιπαίδειας", ποιος ακριβώς είναι ο Αλέξανδρος Σβώλος:

Αλέξανδρος Σβώλος

Ο Αλέξανδρος Ι. Σβώλος (1892 – 1956) ήταν διαπρεπής Έλληνας νομικός και πολιτικός. Κατά την περίοδο της Κατοχής, διετέλεσε πρόεδρος («πρωθυπουργός») της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ, γνωστής και ως «Κυβέρνησης του Βουνού»).

Ο Αλέξανδρος Σβώλος γεννήθηκε το 1892 στο Κρούσοβο (Kruševo) ή στην περιοχή Μοριχόβου της Βορειοδυτικής Μακεδονίας (σημερινή Βόρεια Μακεδονία). Οι γονείς του, Ιωάννης και Θάλεια, ήταν βλάχικης καταγωγής.

Σπούδασε νομική στην Κωνσταντινούπολη (1911–1912) και κατόπιν στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1915, ανακηρύχθηκε διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών με τη διατριβή «Το δικαίωμα τού συνεταιρίζεσθαι και το δίκαιον των σωματείων» που αφορούσε τα βασικά συνταγματικό δικαίωμα του συνδικαλισμού των εργαζομένων. Αμέσως μετά δημοσίευσε μελέτες επί του δικαιώματος της ειρηνικής συνάθροισης σε δημόσιους χώρους και επί της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης των τσιφλικιών προς όφελος ακτημόνων αγροτών.

Κατά την περίοδο 1917–1920, διετέλεσε διευθυντής στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, στην Διεύθυνση Εργασίας και Κοινωνικής Πολιτικής. Από την θέση αυτή, συνέταξε τον νόμο 2112/1920 «περί καταγγελίας συμβάσεως εργασίας», φρόντισε ώστε να κυρωθούν δια νόμου οι Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας της Ουάσινγκτον και οργάνωσε τις υπηρεσίες του Υπουργείου και της Επιθεώρησης Εργασίας. Κατά τα έτη 1921–1922, εργάσθηκε ως γενικός διευθυντής στην Προύσα της Μικράς Ασίας και συνέταξε το Σύνταγμα της Ιωνικής Πολιτείας.

Το 1928 δημοσίευσε την μελέτη Το Νέον Σύνταγμα και οι βάσεις του Πολιτεύματος, με την οποία αναδεικνύεται το πώς προέκυψε το προοδευτικό Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας του 1927.

Το 1929, διαδέχθηκε τον Ν. Ν. Σαρίπολο στην έδρα του Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στην έδρα αυτή παρέμεινε μέχρι το 1946, οπότε και αποπέμφθηκε οριστικά κατηγορούμενος ως «ελληνόφων καθηγητής και αποστάτης της εθνικής ιδέας». Εξαιτίας των αριστερών πεποιθήσεών του, είχε ήδη παυθεί από την έδρα του Συνταγματικού Δικαίου άλλες τρεις φορές: το 1935, το 1936 και το 1944. Για τους ίδιους λόγους, ο Ιωάννης Μεταξάς τον εξόρισε στην Ανάφη, τη Μήλο, τη Νάξο και την Χαλκίδα καθ' όλη την περίοδο 1936–1940.

Κατά την περίοδο 1941–1943, διατέλεσε πρόεδρος της Επιτροπής Μακεδόνων και Θρακών και συνέταξε υπομνήματα προς τις γερμανικές Αρχές Κατοχής καταγγέλλοντας τις ωμότητες των Βουλγάρων κατά των πληθυσμών των δύο αυτών περιοχών. 

Ο Αλέξανδρος Σβώλος ορκίζεται πρόεδρος της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ)

Τον Απρίλιο του 1944, ύστερα από πολλούς δισταγμούς, δέχθηκε να γίνει πρόεδρος της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ). Με την ιδιότητα αυτή, αμέσως μετά, ο Σβώλος έλαβε μέρος στο Συνέδριο του Λιβάνου για την ανασυγκρότηση της ελληνικής κυβέρνησης στο Κάιρο και την μετατροπή της σε Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου, στην οποία θα συμμετείχαν και εκπρόσωποι της ΠΕΕΑ. Στις 6 Σεπτεμβρίου 1944, ο Σβώλος ανέλαβε υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Παπανδρέου. Όμως τα μέτρα τα οποία έλαβε για να ανορθώσει την ελληνική οικονομία έδωσαν λαβή σε έντονη αμφισβήτηση και κριτική εναντίον του. Τελικά παραιτήθηκε από υπουργός, μαζί με όλους τους υπουργούς του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ), αρνούμενος να συνυπογράψει την διάλυση του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ), όπως απαιτούσε ο Γεώργιος Παπανδρέου. Λίγο καιρό αργότερα, αποπέμφθηκε και από το Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Από το 1945 έως το 1953 διατέλεσε πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος-Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας και, μετά την συγχώνευση του κόμματος αυτού με το Δημοκρατικό Κόμμα, διετέλεσε πρόεδρος του ενιαίου Δημοκρατικού Κόμματος του Εργαζομένου Λαού (1953–1956).

Το 1954–1955, ο Αλέξανδρος Σβώλος δημοσίευσε μαζί με τον Γ. Βλάχο τους δύο πρώτους τόμους του έργου Το Σύνταγμα της Ελλάδος, όπου ερμηνεύονται «με πνεύμα εξαιρετικά προωθημένο, ανανεωτικό και φιλελεύθερο» οι ατομικές ελευθερίες, έτσι όπως καθορίζονται από το Σύνταγμα του 1952.

Το 1950 εκλέχθηκε βουλευτής Θεσσαλονίκης, όπως επίσης συνέβη και στις εκλογές του 1956. Ωστόσο, πέθανε μόλις τρεις ημέρες μετά την δεύτερη εκλογή του, στις 22 Φεβρουαρίου 1956 στην Αθήνα.

Από πολιτική άποψη, ο Σβώλος ανήκε στην σοσιαλιστική, δημοκρατική, αλλά μη κομμουνιστική αριστερά. Η τοποθέτησή του αυτή τον έφερε συχνά σε ρήξη τόσο με την δεξιά όσο και με της αριστερά. Αρθρογραφούσε συχνά σε εφημερίδες εκφράζοντας πάντα λόγο δημοκρατικό. Ήταν πολιτικός της δημοκρατίας, της ανεκτικότητας και της μετριοπάθειας. Όμως, η εποχή του ήταν εποχή έντονων διχασμών που έσπρωξαν στο περιθώριο φωνές σαν και αυτή του Αλέξανδρου Σβώλου.

Πηγή: Με στοιχεία από el.wikipedia.org

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου