25 Ιανουαρίου 2017

Μια διετία κυβερνητικής διγλωσσίας

Και το ανέκδοτο με το Λαγό και το Λιοντάρι 

Ήτανε, λέει το ανέκδοτο, κάπου στη ζούγκλα ένας λαγός που συνήθιζε να ρεμβάζει πάνω σ' ένα δένδρο, αλλά δεν έχανε την ευκαιρία να παριστάνει "εκ του ασφαλούς" και τον "τζαμπα μάγκα". Όποιο ζώο και αν περνούσε και τον ρωτούσε «τι κάνει εκεί επάνω», ο λαγός απαντούσε:
«Τι να κάνω, τρώω το χορταράκι μου, πίνω το γάργαρο νεράκι μου κι άμα μου κάνει κέφι, πηδ@ω και το Λιοντάρι!»...

Όμως ο κόσμος είναι μικρός και το γεγονός δεν άργησε να φτάσει και στα αφτιά του Βασιλιά της ζούγκλας, ο οποίος τότε αποφασίζει να επισκεφθεί τον λαγό. Πάει λοιπόν το λιοντάρι, τον βρίσκει και τον ρωτάει:
-«Τι κάνεις Λαγέ εκεί πάνω;»
Και εκείνος:
- «Εε... Τι να κάνω Βασιλιά μου; Τρώω το χορταράκι μου, πίνω το γάργαρο νεράκι μου, έε!...λέμε και καμιά μ@λ@κία να περάσει η ώρα»!...

Η διγλωσσία στη ζούγκλα της πολιτικής 


Όμως, η παραπάνω συμπεριφορά του λαγού, ακολουθείται πλέον όλο και συχνότερα από αρκετούς πολιτικούς. Όταν τα δύσκολα έρθουν, ορισμένοι, που θέλουν μάλιστα να λέγονται και "ηγέτες", δεν διστάζουν να πάρουν πίσω όλα τα "ηρωικά αφηγήματα" που έλεγαν στους ιθαγενείς. 

Ειδικά στη χώρα μας τα δυο τελευταία χρόνια, επι κυβέρνησης Συριζανελ,  το φαινόμενο της διγλωσσίας τείνει να παγιωθεί. 

"Θα σκίσω τα μνημόνια, θα δίωξω την τρόικα, θα φέρω την ανάπτυξη", πολλά θα έλεγε ο "αριστερός ηγέτης" στους ιθαγενείς. Και όταν, 
δυο χρόνια πριν, ανέλαβε επικεφαλής στην κυβέρνηση των Συριζανελ και οι εταίροι-δανειστές του είπαν "σκίστα, εμείς φεύγουμε, θα βοηθήσουμε μάλιστα τη χώρα σου στην εκτός ευρώ πορεία της", εκείνος διέγραψε όλα όσα πριν έλεγε («λέμε και καμιά μ@λ@κία να περνά η ώρα»!.. θα σκέφτηκε). Έκανε τη μεγάλη κωλοτούμπα υπογράφοντας το 3ο μνημόνιο και τα σκληρά μέτρα που το συνόδευαν. 

Και συνέχισε με την ίδια τακτική, μιλώντας για το ίδιο θέμα με άλλη γλώσσα σε φίλους και οπαδούς, ενδεχομένως για να αμβλύνει τις συνέπειες του 3ου μνημονίου που ο ίδιος υπέγραψε, από εκείνη που χρησιμοποιούσε απέναντι στους δανειστές ή τους πολιτικούς του αντιπάλους. Ενδεικτικά κάποιες περιπτώσεις: 

- Διακήρυσσε συχνά η κυβέρνηση των Συριζανελ και συνεχίζει να διακηρύσσει, εντός των συνόρων, ότι ο μεγάλος αντίπαλος στην εφαρμογή της "φιλολαϊκής" πολιτικής της είναι το ΔΝΤ. Ένας κατά μεγάλο μέρος "κατασκευασμένος εχθρός", που θα μπορούσε να είναι ακόμη και "φίλος", όσον αφορά τουλάχιστον την βασική κοινή τους επιδίωξη που δεν είναι άλλη από την ουσιαστική ελάφρυνση του μη βιώσιμου ελληνικού χρέους. Ένα χρόνο πρίν, όταν ο 'Ελληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας τόλμησε να θέσει στο Νταβός θέμα μη συμμετοχής του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, ο γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, του ξεκαθάρισε ότι οι "συμφωνίες πρέπει να τηρούνται" για να προσθέσει χαμογελώντας: "Είναι η εφαρμογή ανόητε"! (It's implementation stupid). Εννοούσε ότι για τον έλεγχο της εφαρμογής του προγράμματος είναι απόλυτα αναγκαίο το ΔΝΤ, αυτό διαθέτει την σχετική εμπειρία. Και ο κ. Τσίπρας, αφού "κατάπιε" την προσβολή, συμφώνησε για μια ακόμη φορά στην "συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα". (Απλά, όπως είπε και ο λαγός «λέμε και καμιά μ@λ@κία για να περνά η ώρα»! θα σκέφτηκε).

Τσίπρας και Σόιμπλε ένα χρόνο πριν στο Νταβός

Αλλά και λίγο αργότερα τον Απρίλιο, όταν ξέσπασε το σκάνδαλο της υποκλοπής των τηλεφωνικών συνομιλιών Τόμσεν-Βελκουλέσκου, η κυβέρνηση αντί να υιοθετήσει τη γραμμή του ΔΝΤ στο θέμα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, διαστρέβλωσε το περιεχόμενο της συνομιλίας προσπαθώντας να πετύχει την αποχώρηση του ΔΝΤ, αλλά ματαίως.

- Εξακολουθεί, για να παρουμε μια πιο πρόσφατη περίπτωση, να μιλά η κυβέρνηση στο εσωτερικό για την παροχή της 13ης σύνταξης, αφήνοντας σε κάθε ευκαιρία να εννοηθεί ότι θα υπάρξει και συνέχεια. Την ίδια στιγμή στο εξωτερικό κάνει λόγο για μια εφάπαξ παροχή που δεν πρόκειται να επαναληφθεί. Βεβαιώνει μάλιστα ότι σε περίπτωση που δεν επιτευχθούν οι στόχοι των πλεονασμάτων, τότε θα υπάρξει άμεση ενεργοποίηση του λεγόμενου "κόφτη" δαπανών με περαιτέρω περικοπές των συντάξεων!.

- Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις όπου η διγλωσσία αγγίζει τα όρια της γελοιότητας. Όπως οι 
ανακοινώσεις του κυβερνώντος κόμματος στις πανελλαδικές κινητοποιήσεις που προκηρύσσουν τα συνδικάτα. Ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί τους εργαζόμενους να συμμετάσχουν αγωνιστικά σε διαδηλώσεις και απεργίες και να αντισταθούν στην κυβερνητική πολιτική που το ίδιο το κόμμα στηρίζει! Την ίδια στιγμή οι βουλευτές του διακηρύσσουν στη Βουλή την αναγκαιότητα των σκληρών κυβερνητικών μέτρων.

Δυο χρόνια τώρα επιδίδονται, τόσο η κυβέρνηση όσο και ο επικεφαλής της, σε επικοινωνιακά πυροτεχνήματα. Υποσκάπτουν τα όποια αποθέματα εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας της χώρας έχουν απομείνει. Είναι καιρός να αντικρύσουν την σκληρή πραγματικότητα, αυτή που ο κόσμος βιώνει. Αυτήν να εκφράσουν με μια και μόνο γλώσσα προς όλους.

Takis Ant / afirimeno.com 


Σχετικές αναρτήσεις:
Δύο χρόνια από την «πρώτη φορά αριστερά» και «τίποτε δεν άλλαξε»
Δυο χρόνια αριστερά, 2 χρόνια χωρίς μνημόνια!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου