19 Νοεμβρίου 2019

Κι όμως υπήρξε και ελληνικό φιλμ νουάρ...

Τα φιλμ νουάρ, όρος που καθιερώθηκε από τον Γάλλο κριτικό κινηματογράφου Νίνο Φρανκ το 1946, άνθισαν τις δεκαετίες του ‘40 και ‘50, κυρίως από βορειοευρωπαίους σκηνοθέτες που εγκαταστάθηκαν στις ΗΠΑ. Ασπρόμαυρες ταινίες, με ξεχωριστή γοητεία. Απέκτησαν τεράστια απήχηση στο κοινό, που διψούσε για κάτι που να ξεφεύγει από τους γνωστούς κώδικες του Χόλυγουντ, τα κλισέ, με τους «καλούς» και «κακούς», την απλοϊκή αφήγηση, τα happy end.

Οι «μαύρες» ή «σκοτεινές» ταινίες, κατά βάση αστυνομικά ή εγκλήματος φιλμ, με πρωταγωνιστές κυνικούς αντιήρωες, διάχυτο ερωτισμό, επικίνδυνες και μοιραίες γυναίκες, διαφθορά, άγρια πρόσωπα πίσω από αθώα προσωπεία, μυστήριο, ανατροπές, πολλά φλας μπακ, επιρροές από τον γερμανικό εξπρεσιονισμό, χαμηλό φωτισμό, βροχερό κλίμα, γκαμπαρντίνες και τα ρεβόλβερ πάντα γεμάτα έτοιμα να.. καπνίσουν.

Όπως ήταν αναμενόμενο αυτό το κινηματογραφικό είδος έφτασε κάποια στιγμή και στην Ελλάδα. Ωστόσο, λόγω της διαφορετικότητας των Ελλήνων, τα ντόπια φιλμ νουάρ ήταν ελάχιστα, αν και είχαμε κάποιες περιπτώσεις ταινιών που θα χαρακτηριζόντουσαν επηρεασμένες από το είδος αυτό. Και μόνο ότι οι ταινίες θεωρούνται σκοτεινές θα ήταν παράταιρο να ενταχθούν σε μια χώρα του ήλιου, της εξωστρέφειας και μιας απλής ζωής, που πολλές φορές το έγκλημα περιοριζόταν στη ζωοκλοπή - μην ξεχνιόμαστε μιλάμε για την Ελλάδα του ‘50 και ‘60.

Παρόλα αυτά, η αγάπη κάποιων κινηματογραφιστών μας για το φιλμ νουάρ, όπως ήταν ο Ντίνος Κατσουρίδης, ο Ντίνος Δημόπουλος, ο Νίκος Κούνδουρος, ο Ερρίκος Ανδρέου, αλλά και κάποια αστυνομικά μυθιστορήματα του πρωτοπόρου, για την εποχή του, Γιάννη Μαρή, συνέβαλαν στο γύρισμα ορισμένων καλών ταινιών, ενώ υπάρχουν και κάποιες παραγωγές που ξεπερνούν τα όρια της καρικατούρας και οι οποίες έχουν ξεχαστεί ακόμη και από τους συντελεστές τους.

Με αφορμή το αφιέρωμα στο ελληνικό φιλμ νουάρ που θα πραγματοποιήσει το 32ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το οποίο θα ξεκινήσει στις 21 Νοεμβρίου και θα ολοκληρωθεί στις 4 Δεκεμβρίου (στους κινηματογράφους Τριανόν και Ανδόρα), είναι μια καλή ευκαιρία για να θυμηθούμε τις καλύτερες ελληνικές ταινίες του είδους, τους δημιουργούς τους και τους συντελεστές τους:

«Ο Δράκος». Μπορεί να είναι υπερεκτιμημένη η ταινία αυτή (1956), η δεύτερη, του Νίκου Κούνδουρου, αλλά δεν παύει να είναι μια ιδιαιτέρως καλή προσπάθεια, που μπορεί να συγκαταλέγεται στο ελληνικό φιλμ νουάρ.

«Έγκλημα στα Παρασκήνια». Ίσως το καλύτερο ελληνικό φιλμ νουάρ, που γύρισε ο το 1960 ο Ντίνος Κατσουρίδης («Τι έκανες στον Πόλεμο Θανάση;», «Της Κακομοίρας»), αυτός ο πολύτιμος εμπνευσμένος εργάτης του ελληνικού σινεμά, το οποίο υπηρέτησε από πολύ μικρή ηλικία ως σκηνοθέτης, σεναριογράφος, διευθυντής φωτογραφίας και μοντέρ. Νυχτερινά εξωτερικά πλάνα, σκιές, υγροί δρόμοι, περίτεχνοι φωτισμοί και κυρίως δουλεμένοι χαρακτήρες, πολλές φορές αινιγματικοί, όπως επιτάσσει το είδος. Το σενάριο του Γιάννη Μαρή, που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του ίδιου, προσεγμένο, χωρίς υπερβολές κρατά το ενδιαφέρον του θεατή μέχρι το τέλος, ενώ γίνονται αναφορές και στην κατοχή. Στη φωτογραφία και πάλι ο Αριστείδης Καρύδης Φουκς, ενώ στη μουσική ο Μίμης Πλέσσας. 


(Φωτογραφία επάνω αριστερά με τους Αλέκο Αλεξανδράκη και Τίτο Βανδή από την ταινία «Έγκλημα στα παρασκήνια»)

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου