«Τις εκλογές τις χάσαμε γιατί μετά που βγήκαμε από τα μνημόνια, δεν ανακουφίσαμε στρώματα που είχαν σηκώσει το μεγαλύτερο βάρος... Εμείς στηρίξαμε τη φτώχεια και πήραμε 32%. Επειδή γαμ***με τους μεσαίους πήραν οι άλλοι 40%» σημείωσε χαρακτηριστικά ο Παύλος Πολάκης.
Τι είναι όμως το σύνδρομο της Στοκχόλμης;
Το σύνδρομο της Στοκχόλμης, σύμφωνα με τη από τη Βικιπαίδεια, είναι ένα ψυχολογικό φαινόμενο κατά το οποίο όμηροι εκφράζουν συμπάθεια και συμπόνοια και έχουν θετικά συναισθήματα προς τους απαγωγείς τους, μερικές φορές σε σημείο που να τους υπερασπίζονται και ταυτίζονται μαζί τους. Αυτά τα συναισθήματα γενικά θεωρούνται παράλογα υπό το πρίσμα του κινδύνου ή ρίσκου που υπέστησαν τα θύματα, τα οποία θεωρούν ουσιαστικά, την έλλειψη κακοποίησης από τους απαγωγείς ως μια πράξη καλοσύνης.
Ο όρος αυτός προήλθε μετά την ληστεία που έγινε σε υποκατάστημα της τράπεζας Kreditbanken στην Στοκχόλμη της Σουηδίας, τον Αύγουστο του 1973. Τότε, δύο ένοπλοι άνδρες εισέβαλαν σε αυτήν και απήγαγαν 4 υπαλλήλους της τράπεζας για 6 μέρες. Μετά τη σύλληψη των δραστών, οι όμηροι προσπάθησαν να συλλέξουν χρήματα, για να ενισχύσουν τον δικαστικό αγώνα των απαγωγέων τους ενώ αρνήθηκαν να καταθέσουν εναντίον τους.
Το σύνδρομο της Στοκχόλμης μπορεί να θεωρηθεί ως μια μορφή τραυματικής συγκόλλησης, η οποία δεν απαιτεί απαραιτήτως ένα σενάριο ομηρείας, αλλά η οποία περιγράφει «ισχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς που αναπτύσσονται μεταξύ δύο ατόμων, όπου ένα πρόσωπο παρενοχλεί περιοδικά, χτυπάει, απειλεί, κακοποιεί, ή εκφοβίζει το άλλο. Μια συχνά χρησιμοποιούμενη υπόθεση για να εξηγήσει το φαινόμενο του συνδρόμου της Στοκχόλμης, βασίζεται στη φροϋδική θεωρία. Προτείνει ότι η σύνδεση (του θύματος με τον κακοποιό) είναι αντίδραση του ατόμου στο τραύμα του, αντίδραση στο να γίνει θύμα. Η ταύτιση με τον επιτιθέμενο είναι ένας τρόπος που το ίδιο το "εγώ" υπερασπίζεται τον εαυτό του. Όταν ένα θύμα πιστεύει τις ίδιες αξίες με τον επιτιθέμενο, αυτός παύει να γίνεται αντιληπτός ως απειλή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου