Αν προς το παρόν δεν μπορούμε να προσελκύσουμε κεφάλαια, ας φροντίσουμε τουλάχιστον να μην χαθούν και εκείνα που μας απέμειναν. Ο κίνδυνος ελλοχεύει. "Πέντε χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιχειρούν να πείσουν Έλληνες εφοπλιστές να μεταφέρουν την έδρα των επιχειρήσεων τους από την Ελλάδα σε αυτές, την ώρα που η ίδια ή Ευρωπαϊκή Ένωση πιέζει για αύξηση της φορολογίας της ποντοπόρου στην Ελλάδα" γράφει σήμερα το capital.gr.
Ορισμένα σημεία του σχετικού άρθρου, που υπογράφει ο Ηλίας Γ. Μπέλλος και έχει τίτλο "Πέντε χώρες της ΕΕ θέλουν να "κλέψουν" Έλληνες εφοπλιστές", στη συνέχεια:
Ο εφοπλιστής Γιώργος Γουρδομιχάλης κατά τη διάρκεια της δημόσιας συζήτησης που έγινε στα πλαίσια του 17ου ετήσιου Marine Money Greek Ship Finance Forum ανέφερε: "Θεωρώ ιδιαίτερα ανησυχητικό το γεγονός πως 5 χώρες της ΕΕ θέλουν να προσελκύσουν ελληνικές διαχειρίστριες εταιρείες, ενώ παράλληλα η ίδια η ΕΕ αξιώνει την αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης των εν Ελλάδι επιχειρήσεων του κλάδου"
Από τα ίδιο βήμα ο Θωμάς Λεβέντης, Partner στο τμήμα Φορολογικών Υπηρεσιών της Deloitte αποκάλυπτε πως σύμφωνα με έρευνα του οίκου ο ελληνικός φόρος χωρητικότητας που επιβάλλεται επί του tonnage του στόλου είναι τρεις φορές μεγαλύτερος από τον δεύτερο υψηλότερο στην ΕΕ και δέκα φορές μεγαλύτερος από αυτόν της Μάλτας.
Ο δε Ηρακλής Προκοπάκης, Chief Operating Officer της εισηγμένης στη Wall ναυτιλιακής, Danaos Corporation απαντώντας σε ερώτηση του Bloomberg για το πόσο περισσότερη φορολογική επιβάρυνση μπορεί να αντέξει η ελληνόκτητος ναυτιλία πριν αποφασίσει να αλλάξει έδρα δήλωνε "ούτε ένα σεντς παραπάνω".
Οι δηλώσεις αυτές, ενδεικτικές ίσως του κλίματος που επικρατεί σε μέρος τουλάχιστον της μεγαλύτερης ιδιωτικής ελληνικής βιομηχανίας, και πρώτης διεθνώς, έγιναν στα πλαίσια συζήτησης panel του 17ου συνεδρίου Annual Marine Money Greek Ship Finance Forum, με θέμα "Να μείνω ή να φύγω”.
Οι πέντε χώρες που επιχειρούν να "κλέψουν" από την Ελλάδα ελληνικές ναυτιλιακές επιχειρήσεις είναι σύμφωνα με όσα ακούστηκαν στο forum το Λουξεμβούργο, η Κύπρος, η Γερμανία, η Μεγάλη Βρετανία και ειδικότερα το Λονδίνο και η Μάλτα. Πολλές ακόμα χώρες όμως όπως το Ντουμπάι και η Σιγκαπούρη κατονομάστηκαν επίσης ως διεκδικητές της έδρας των ελληνικών ναυτιλιακών.
Σύμφωνα με όσα δήλωσαν οι συμμετέχοντες στο panel πολλοί Έλληνες εφοπλιστές, τις περισσότερες φορές υπό την πίεση των ξένων μετόχων ή εταίρων τους, έχουν αναγκαστεί να καταστρώσουν plan b. Έχουν έτσι ενισχύσει υπάρχοντα γραφεία στο εξωτερικό ή έχουν ιδρύσει νέα, ειδικά μετά την επιβολή των capital controls τα οποία ο Ηρακλής Προκοπάκης χαρακτήρισε "εφιάλτη" για την λειτουργία των εταιρειών. Όλοι πάντως ξεκαθάρισαν πως οι έλληνες πλοιοκτήτες παραμένουν στην Ελλάδα ωθούμενοι τόσο από την ύπαρξη του εδώ ναυτιλιακού συμπλέγματος όσο και, κυρίως, από την συναισθηματική σύνδεση τους με την πατρίδα τους. Κάτι που ο ανταποκριτής του Lloyd’s List του Lloyds’s List χαρακτήρισε ως μοναδικό φαινόμενο στον κόσμο.
Σημειώνεται πως στην Ελλάδα ισχύει το διεθνώς χρησιμοποιούμενο καθεστώς φορολόγησης της χωρητικότητας των πλοίων (tonnage tax), βάσει του οποίου θεσπίζεται ένας συγκεκριμένος φορολογικός συντελεστής ανά τόνο, ενώ τα εταιρικά κέρδη απαλλάσσονται κατά τα λοιπά από φορολόγηση. Παρόμοια μεταχείριση παρατηρείται σε όλα τα κράτη με ανεπτυγμένη ποντοπόρο ναυτιλία και δη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λόγω της διεθνοποιημένης φύσης της συγκεκριμένης δραστηριότητας, όπως συνάγεται από σειρά μελετών ειδικευμένων ελεγκτικών οίκων.
Πηγή: www.capital.gr 15.10.2015
Από τα ίδιο βήμα ο Θωμάς Λεβέντης, Partner στο τμήμα Φορολογικών Υπηρεσιών της Deloitte αποκάλυπτε πως σύμφωνα με έρευνα του οίκου ο ελληνικός φόρος χωρητικότητας που επιβάλλεται επί του tonnage του στόλου είναι τρεις φορές μεγαλύτερος από τον δεύτερο υψηλότερο στην ΕΕ και δέκα φορές μεγαλύτερος από αυτόν της Μάλτας.
Ο δε Ηρακλής Προκοπάκης, Chief Operating Officer της εισηγμένης στη Wall ναυτιλιακής, Danaos Corporation απαντώντας σε ερώτηση του Bloomberg για το πόσο περισσότερη φορολογική επιβάρυνση μπορεί να αντέξει η ελληνόκτητος ναυτιλία πριν αποφασίσει να αλλάξει έδρα δήλωνε "ούτε ένα σεντς παραπάνω".
Οι δηλώσεις αυτές, ενδεικτικές ίσως του κλίματος που επικρατεί σε μέρος τουλάχιστον της μεγαλύτερης ιδιωτικής ελληνικής βιομηχανίας, και πρώτης διεθνώς, έγιναν στα πλαίσια συζήτησης panel του 17ου συνεδρίου Annual Marine Money Greek Ship Finance Forum, με θέμα "Να μείνω ή να φύγω”.
Οι πέντε χώρες που επιχειρούν να "κλέψουν" από την Ελλάδα ελληνικές ναυτιλιακές επιχειρήσεις είναι σύμφωνα με όσα ακούστηκαν στο forum το Λουξεμβούργο, η Κύπρος, η Γερμανία, η Μεγάλη Βρετανία και ειδικότερα το Λονδίνο και η Μάλτα. Πολλές ακόμα χώρες όμως όπως το Ντουμπάι και η Σιγκαπούρη κατονομάστηκαν επίσης ως διεκδικητές της έδρας των ελληνικών ναυτιλιακών.
Σύμφωνα με όσα δήλωσαν οι συμμετέχοντες στο panel πολλοί Έλληνες εφοπλιστές, τις περισσότερες φορές υπό την πίεση των ξένων μετόχων ή εταίρων τους, έχουν αναγκαστεί να καταστρώσουν plan b. Έχουν έτσι ενισχύσει υπάρχοντα γραφεία στο εξωτερικό ή έχουν ιδρύσει νέα, ειδικά μετά την επιβολή των capital controls τα οποία ο Ηρακλής Προκοπάκης χαρακτήρισε "εφιάλτη" για την λειτουργία των εταιρειών. Όλοι πάντως ξεκαθάρισαν πως οι έλληνες πλοιοκτήτες παραμένουν στην Ελλάδα ωθούμενοι τόσο από την ύπαρξη του εδώ ναυτιλιακού συμπλέγματος όσο και, κυρίως, από την συναισθηματική σύνδεση τους με την πατρίδα τους. Κάτι που ο ανταποκριτής του Lloyd’s List του Lloyds’s List χαρακτήρισε ως μοναδικό φαινόμενο στον κόσμο.
Σημειώνεται πως στην Ελλάδα ισχύει το διεθνώς χρησιμοποιούμενο καθεστώς φορολόγησης της χωρητικότητας των πλοίων (tonnage tax), βάσει του οποίου θεσπίζεται ένας συγκεκριμένος φορολογικός συντελεστής ανά τόνο, ενώ τα εταιρικά κέρδη απαλλάσσονται κατά τα λοιπά από φορολόγηση. Παρόμοια μεταχείριση παρατηρείται σε όλα τα κράτη με ανεπτυγμένη ποντοπόρο ναυτιλία και δη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λόγω της διεθνοποιημένης φύσης της συγκεκριμένης δραστηριότητας, όπως συνάγεται από σειρά μελετών ειδικευμένων ελεγκτικών οίκων.
Πηγή: www.capital.gr 15.10.2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου